186 Davides Eulmkenius.
Cum autem in hac editione innumerabiles loci, qui
correctione indigerent, superessent, ut quisque mox ad Velleium edendum accessit, ita eius textum pro captu suo vel
meliorem fecit, vel corrupit. Quorum editiones, etsi nullum
suffragii ius habentes, tamen idcirco inspiciendae sunt, ut,
quid quisque correctorum Velleio vel profuerit, vel obfuerit,
cognoscatur. Primus, quantum indagare potuimus, in Velleio
aliquid mutare instituit Iunta, a nemine superiorum interpretum adhibitus, cuius cura Velleius accessit Iustino et Nepoti, Florentiae 1525. 8. Huic successit Michael Vascosanus, Velleium addens Appiani Alexandrini versioni
Latinae, Paris. 1538. fol., cuius item nulla ratio habita
est ab interpretibus Velleii. Horum coniecturas diligenter
commemoravimus, sicut alii ante nos fecerant in Bonhommaeo
et Gryphio, qui et ipsi nonnihil in Velleio novarunt. Sed
hi omnes priscam lectionem parce et modeste tentarunt.
Mox exortus est, qui tot ac tantis primae editionis salebris
offensus, insigni temeritate, prope novum et a Rhenaniano
diversum Velleium protruderet, ac nihil moratus corruptae
lectionis vestigia, id, quod ab omnibus intelligi posset,
dandum existimaret. Quae Velleii editio subiecta est
Scriptoribus Historiae Augustae, ante Erasmi cura editis,
et mox repetitis Basileae, apud Frobenium, a. 1546. fol.
Titulus hic est: Vitae Caesarum, quarum scriptores hi, C. Suetonius Tranquillus, Aelius Spartianus etc. Annotationes D. Erasmi Rot. et Bapt. Egnatii in vitas Caes. Accesserunt in hac editione Velleii Paterculi libri II. ah innumeris denuo vendicati erroribus. Basileae apud Froben. 1646. Quem
titulum per festinationem legentes Vossius et Burmannus, quod de Scriptoribus H. A. ab Erasmo castigatis
dicitur, etiam ad Velleium, qui post accessit, traxerunt.
Enimvero Erasmum ignoret oportet, qui talem ei recensionem tribuat. Quis enim minus coniectandi libidini indulsit,
aut quis antiqua monimenta tractavit religiosius? Puteanus
ad n. 25. inter Velleii corruptores nominat Heleanum
quendam, mihi incognitum: quod depravavit Heleanus, sive
