212 Daniel Albertus Wjrttenbachius.
oppugnatione ad Persicum bellum convertit, Quod quidem ut susciperet, non tantum imperii gloriaeque cupiditate incitabatur, sed patris etiam Philippi exemplo, qui idem consilium agitaverat, ac satis certo iudicio de eventu felici eius belli. Nulla fides habenda est Iustino, qui unus prodit, Alexandrum, antequam ad Persicum bellum proficisceretur, novercam eiusque liberos interfecisse. Omnino ante devictos Persas humanitas in eius omnibus factis inerat.
Copias traiecit Hellespontum eodem anno, quo Thebas expugnavit. Ut in certo traiectionis tempore, ita in numero copiarum auctores dissentiunt. Persis praeerat Memnon Rhodius, excellens usu scientiaque militari vir, eiusque consilio ad Granicum fluvium constiterant, ut ab eius transitu Alexandrum arcerent. Eos Arrianus viginti mille pedites et totidem equites mille fuisse ait; alii numerum augent. Iustinus quidem prorsus a veritate aberrat, cum sexcena millia armatorum ponit. Alexander amnem pervadit hostiumque aciem perfringit ac fugat. Caesorum utrinque numerus ultra fidem et extenuatur et augetur ab historicis. Aristobulus adeo ex Macedonibus triginta pedites et septuaginta equites cecidisse prodit; quod vix credibile est, cum pro Persici ducis scientia, tum pro eiusdem exercitus robore, tum pro loci natura.
Inde Ionia Cariaque recepta Halicarnassum, quam Memnon ipse tuebatur, expugnat et Climacis montis radices, quas mare Pamphylium inundabat, audaci itinere traiicit. Utrumque factum bene et prudenter exponitur ab Arriano. Plerique alii historici Climacis traiectionem ad miraculum extulerunt, quos quidem secutus Iosephus haud dubitavit Israelitarum per mare Rubrum iter ad similem rationem exigere eique ex Alexandri itinere fidem conciliare.
Deinceps Phrygiam, non etiam, ut Curtius refert, Paphlagoniam ingressus, has regiones, simul et Cappadociam in fidem recepit. Tum in Ciliciam descendit, quam adventu eius reliquit Arsames, Darii praefectus, non quidem, ut Curtio placuit, incensa prius Tarso vastatisque agris.
