unico: et ego favebo tibi; remunerūbo splendide fidem tuam.
Abrahamus respexit, et vidit arietem hærentem cornibus inter vepres, quem immolavit loco filii.
Postea Abrahamus misit servum suum Elieze rem ad cognātos suos qui erant in Mesopotamia, ut indè adduceret uxorem filio suo Isaaco.
Eliezer sumpsit decem camēlos domini sui, et profectus est, portans sēcum munera magnifica, quibus donaret puellam destinātam Isaaco et ėjus parentes.
Ubi pervenit in Mesopotamiam, constitit cum camēlis propè puteum aquæ ad vesperum, quo tempore mulieres solebant convenire ad hauriendam aquam.
Eliezer orăvit Deum his verbis: Domine Deus Abrahami, fac ut puella que dabit potum mihi petenti, ea sit quam Isaaco destinas.
Ecce statim Rebecca virgo eximia pulchritudine prodiit gerens urnam humeris; quæ descendit ad puteum, et implevit urnam.
Tunc Eliezer egressus obviam puellæ: Da,
