inquit, potum mihi. Cui Rebecca: Bibe, ait, domine mi; et simul demīsit urnam.
Quùm ille bibisset, Rebecca obtulit etiam aquam camēlis. Hoc indicio cognovit Eliezer, quod scire cupiebat.
Eliezer protulit inaūres aureas et armillas, quas dedit Rebecca: tùm interrogavit illam cujus esset filia, nùm in domo patris esset locus ad commorandum.
Cui Rebecca respondit: Ego sum filia Balhuelis: avus meus est frater Abrahāmi; est domi locus ad commorandum amplissimus; est etiam plurimùm fani et palearum ad usum camelōrum.
Quod audiens Eliezer egit gratias Deo, qui tribuisset iter prosperum sibi.
Rebecca properāvit domum et narrāvit mātri suæ ea quæ sibi contigerant.
Labanus frater Rebeccæ, quùm audivisset sorōrem narrantem, adivit hominem qui stābat ad fontem cum camēlis, et compellans eum: ingredere, inquit, domine mi; cur stas forts? paravi hospitium tibi, et locum camēlis.
Deinde duxit eum domum, eique cibum apposuit.
