mēlos venientes. Simul Rebecca conspicâta virum deambulantem, desiluit è camelo, et interrogāvit Eliezerem; Quis est ille vir?
Eliezer respondit: ipse est herus meus. Illa statim operuit se pallio.
Eliezer narravit Isaaco omnia quæ fecerat.
Isaacus introduxit Rebeccam in tabernaculumn mātris suæ, et lenitus est dolor quem capiebat ex morte mātris.
Rebecca edidit uno partu duos filios, Esaūm et Jacobum. Qui prior editus est pilōsus crat, alter verò lēnis; ille fuit venator strenuus, hic autem placidus et simplex moribus.
Quadam die, quùm Jacobus sibi paravisset pulmentum ex lentibus, venit Esans fessus de viâ, et dixit fratri: Da mihi hoc pulmentum; nam redeo rure examinatus lassitudine.
Cui Jacobus: Dabo, si concedas mihi jus primogeniti.
Faciam libenter, inquit Esaus, Jūra ergò, ait Jacobus.
Esaūs juravit et vendidit jus suum.
Isaacus, qui delectabatur venatione amabat Esaūm: Jacobus verò erat carior Rebeccæ.
