Quarè abscondit eum tribus mensibus: sed quùm non posset eum diutiùs occultare, sumpsit fiscellam scirpeam, quam linivit bitumine ac pice.
Deindè posuit intus infantulum, et exposuit eum inter arundines ripæ fluminis.
Habebat secum unam comitem sororem pueri, quam jussit stāre procul, ut eventum rei exploraret.
Mox filia Pharaonis vēnit ad flumen; ut ablue}; ret corpus. Prospexit fiscellam in arundinibus hærentem, misitque illùc ūnam è famulabus suis.
Apertâ fiscella cernens parvulum vagientem, miserta est illius: Iste est, inquit, unus er infantibus Hebræorum.
Tunc soror pueri accédens: Visne, ait, ut arcessam mulierem Hebræam, quæ nutriat parvulum? et vocavit mātrem.
Cui filia Pharaonis puerum alendum dedit, promissā mercede.
Itaque mater nutrivit puerum, et adultum reddidit filiæ Pharaonis, quæ illum adoptāvit et noninavit Mosem, id est, servātum ab aquis.
Mōse's jam senex, jubente Deo, adiit Pharaonem, eique præcepit nomine Dei, ut dimitteret Hebræos.
