Josue, devictis omnibus Palestine populis, Hebræes in sēde destinatà collocavit: agros et oppida capta singulis tribubus divisit, et mortuus est.
Deindè summa potestas delāta est ad judices, inter quos eminuere Gideon, Samson, et Samuel.
Varia, deinceps fuit Hebræorum fortūna, pro variis eorum moribus: ii sæpè in Deum peccavērunt: tunc divino præsidio destituti, ab hostibus superabantur: quoties ad Deum conversi, ejus auxilium imploravērunt, placatus Deus eos liberāvit.
Hebræi à Madianitis vexāti opem à Deo petierunt Deus illōrum preces audivit.
Angelus adstitit Gedeoni: Dominus tēcum, inquit, vir fortissime.
Respondit Gedeon: Si Deus nobiscum est, cur durà premimur servitute?
Ait Angelus: Macte animo; liberābis populum tuum à servitute Madianitārum.
Nolebat primò Gedeon tantum onus suscipere, sed duplici miraculo confirmatus, non abnuit.
