Pagina:Erasmi Colloquia Familiaria Et Encomium Moriae.djvu/167

E Wikisource
Haec pagina emendata est

142 APOTHEOSIS CAPNIONIS.

po. Quidnam obsecro?
br. Non est fas referre.
po. Quam ob rem?
br. Quia qui credidit stipulatus est arcani silentium.
po. Eadem lege committe et mihi: recipio tibi silentium optima fide.
br. Quanquam ista fides me iam saepenumero fefellit tamen age committam: praesertim quum res sit eius generis ut expediat etiam esse notam bonis omnibus. Est Tubingae quidam instituti Franciscani vir omnibus habitus eximiae sanctimoniae praeterquam ipsi.
po. Magnum dicis argumentum verae sanctimoniae.
br. Agnosceres hominem et fatereris verum si nomen ederem.
po. Quid si divinem?
br. Licet.
po. Admove aurem.
br. Quid opus quum simus soli?
po. Ita mos est.
br. Is ipse est.
po. Est homo certissimae fidei. Mihi Sibyllae folium erit quicquid ille dixerit.
br. Audi igitur totum dialogum bona fide. Aegrotabat noster Reuchlinus satis quidem periculose sed ita ut bona spes esset fore ut revalesceret vir dignus qui nunquam senesceret aegrotaret aut moreretur. Mane visebam meum Franciscanum ut animi mei molestiam oratione sua leniret. Nam aegrotabam una cum aegrotante amico quem amabam ut patrem.
po. Phy; quis illum usquam non amavit nisi vir pessimus?
br. Hic Franciscanus meus Brassicane inquit emove penitus ex animo moerorem omnem: Reuchlinus noster desiit aegrotare. Quid? inquam an subito revaluit? nam ante biduum non admodum laeta promittebant medici. Tum ille revaluit inquit sed ita ut posthac non sit illi formidanda valetudo adversa. Noli flere (nam videbat erumpentes lacrymas) prius quam audias rem omnem. Sex dies sunt quod hominem non inviseram sed tamen quotidianis precibus illius salutem Domino commendabam. Hodierna nocte quum me a matutinis hymnis in strato composuissem blandus quidam minimeque gravis somnus obrepsit.