Haec pagina emendata et bis lecta est
228 CONVIVIUM POETICUM.
- hi. Carinus arrodit unguem; exspectamus aliquid elaboratum.
- ca. Nulla adest Musa.
- Cúra cui est, ut níteat hortus flósculis ac foétibus,
- Négligenti excólere pectus dísciplinis óptimis:
- Híc labore, mihi út videtur, ríngitur praepóstero.
- hi. Non frustra arrosus est unguis.
- eu. Quoniam ordo me vocat, ne nihil adferam:
- Qui studet, ut variis niteat cultissimus hortus
- Deliciis, patiens animum squalere, nec ullis
- Artibus expoliens, huic est praepostera cura.
- hi. Non est, cur exstimulemus Sbrulium. Nam ille sic scatet versibus, ut plerumque vel imprudens effundat carmina.
- sb.
- Cui vernat hortus cultus et elegans,
- Nec pectus ullis artibus excolit,
- Praepostera is cura laborat.
- Sit ratio tibi prima mentis.
- pa.
- Quisquis accurat, variis ut hortus
- Floribus vernet, neque pectus idem
- Artibus sanctis colit, hunc habet praepostera cura.
- hi. Nunc experiamur, cui hortus suppeditet plures sententias.
- le. Quid ni faciat, tam dives? Vel hoc rosetum mihi suggeret quod dicam. Ut brevis est rosae nitor, ita fugax est iuventus: properas carpere rosam prius, quam marcescat; magis adnitendum est, ne sine fructu tibi effluat iuventus.
- hi. Thema satis aptum carmini.
- ca. Ut inter arbores suus cuique fetus est, ita inter homines suae cuique dotes sunt.
- eu. Ut terra, si excolatur, varias opes gignit in usus humanos, neglecta spinis ac vepribus obducitur: ita hominis ingenium, si excolatur optimis studiis, plurimas edit virtutes; sin negligas, variis occupatur vitiis.
- sb. Hortus quotannis colendus est, ut niteat: animus, semel excultus honestis studiis, perpetuo floret ac vernat.
- pa. Ut amoenitas hortorum non avocat animum ab honestis studiis, sed ad haec invitat
