Haec pagina emendata et bis lecta est
242 COLLOQUIUM SEMLE.
mercatum?
- po. Scilicet; sed spectatores magis, quam negotiatores: quanquam aliis aliud est negotii.
- eu. Et nobis eodem est iter. Verum quid obstat, quo minus eatis?
- po. Nondum convenit cum aurigis.
- eu. Difficile genus hominum. Sed visne, ut illis imponamus?
- po. Liberet, si liceret.
- eu. Simulemus nos velle simul abire pedites.
- po. Citius credant cancros volaturos, quam nos tam grandes pedibus hoc iter confecturos.
- gl. Vultis rectum verumque consilium?
- po. Maxime.
- gl. Illi potant: id quo faciunt diutius, hoc plus erit periculi, necubi nos deiiciant in lutum.
- po. Admodum diluculo venias oportet, si sobrium aurigam velis.
- gl. Quo maturius perveniamus Antverpiam, nobis quatuor solis currum stipulemur. Contemnendum censeo tantillum pecuniae. Hoc damni multis commoditatibus pensabitur; sedebimus commodius, ac mutuis fabulis suavissime transigemus hoc iter.
- po. Recte suadet Glycion; ut in vehiculo quoque iucundus comes pro vehiculo sit. Quin et iuxta Graecorum proverbium liberius loquemur, non de plaustro, sed in plaustro.
- gl. Transegi; conscendamus. Vah, nunc mihi libet vivere, posteaquam ex tanto intervallo videre contigit mihi carissimos olim sodales.
- eu. Ac mihi videor repubescere.
- po. Quot annos supputatis, ex quo Lutetiae conviximus?
- eu. Arbitror haud pauciores quadraginta duobus.
- pa. Tum videbamur omnes aequales.
- eu. Ita ferme eramus, aut si quid erat discriminis, perpusillum erat.
- pa. At nunc quanta inaequalitas! Nam Glycion nihil habet senii, et huius avus videri queat Polygamus.
- eu. Profecto sic res habet. Quid rei in caussa?
- pa. Quid? aut hic cessavit ac restitit in cursu, aut ille antevertit.
- eu. Ohe, non cessant anni, quantumvis cessent homines.
- po. Dic bona fide, Glycion, quot annos numeras?
- gl. Plures quam ducatos.
- po. Quot tandem?
- gl. Sexaginta
