Haec pagina emendata et bis lecta est
COLLOQUIUM SEMLE. 243
sex.
- eu. O vere Τιθωνοῦ γῆρας, quod aiunt.
- po. Sed quibus tandem artibus remoratus es senectutem? Nam neque canities adest, neque rugosa cutis: vigent oculi, nitet utrinque dentium series; color vividus est, corpus succulentum.
- gl. Dicam artes meas; modo tu vicissim narres nobis artes tuas, quibus senectutem accelerasti.
- po. Recipio, me facturum. Dic igitur, quo te contulisti relicta Lutetia?
- gl. Recta in patriam. Illic commoratus fere annum, dispicere coepi de deligendo vitae genere; quam ego rem non leve momentum habere credo ad felicitatem: circumspiciebam quid cuique succederet, quid secus.
- po. Miror, tibi tantum fuisse mentis, quum Lutetiae nihil fuerit te nugacius.
- gl. Tum ferebat aetas. Et tamen, o bone, non heic meo Marte rem omnem gessi.
- po. Mirabar.
- gl. Prius quam quidquam aggrederer, adii quendam e civibus natu grandem, longo rerum usu prudentissimum, totiusque civitatis testimonio probatissimum, ac meo quidem iudicio etiam felicissimum.
- eu. Sapiebas.
- gl. Huius usus consilio duxi uxorem.
- po. Pulcre dotatam?
- gl. Dote mediocri, ac plane, iuxta proverbium, τὴν κατ' ἐμαυτόν. Nam et mihi res erat mediocris. Ea res mihi plane cessit ex animi sententia.
- po. Quot annos tum eras natus?
- gl. Viginti ferme duos.
- po. O te felicem!
- gl Non totum hoc fortunae debeo, ne quid erres.
- po. Qui sic?
- gl. Dicam. Alii prius diligunt quam deligant; ego iudicio delegi quam diligerem: et tamen hanc magis duxi ad posteritatem, quam ad voluptatem. Cum ea vixi suavissime annos non plures octo.
- po Reliquit orbum?
- gl. Imo superest quadriga liberorum: filii duo, filiae totidem.
- po. Privatusne vivis, an magistratu fungeris?
- gl. Est mihi munus publicum. Poterant contingere maiora: verum hoc mihi delegi, quod tantum haheret dignitatis, ut me vindicaret a contemptu; caeterum mi-
