Pagina:Erasmi Colloquia Familiaria Et Encomium Moriae.djvu/357

E Wikisource
Haec pagina emendata est

materialia; quandoquidem et spiritus, quos habemus in corpore subtilissimos, corporales sunt.

fa. An ista quoque vitiantur cibo potuque?
eu. Maxime.
fa. Cerebrum procul abest a stomacho.
eu. Ita summa fumarii pars abest a foco, tamen illi si insideas, senties vaporem.
fa. Non experiar.
eu. At si mihi non credas, sciscitare e ciconiis. Itaque refert qui spiritus, qui vapores a stomacho subuolent in Cerebrum et in organa mentis. Nam hi si crudi sint ac frigidi, recidunt in stomachum.
fa. Nae tu mihi metam distillatoriam describis, qua ex floribus herbisque succum exhalantem excipimus.
eu. Haud ita male coniectas. Nam epar, cui fel adhaeret, ignis loco est, stomachus patella, cranium summae metae colophon; atque adeo si vis, nasus fistulae plumbeae vice fungatur, itaque ex hoc mutuo fluxu ac refluxu humorum nascitur fere quicquid est morborum, ut varie delabitur varius humor nunc in oculos, nunc in stomachum, alias in scapulas, interim in ceruicem aliove. Quoque magis intelligas: Cur qui vino, immodico sese ingurgitant, sunt male memores? Qui cibis aluntur subtiliorum spirituum, minus torpent ingenio? Cur coriandrum memoriam emendat? Elleborus mentem purgat? Cur expletio uehemens epilepsim adducit, quae stuporem adfert simul omnibus sensibus, quemadmodum et somnus profundus? Denique ut immodica sitis aut inedia ingenii memoriaeque vim elidit in pueris, ita cibus immodicus in pueris gignit ingenii stuporem, si credimus Aristoteli, nimirum igniculo mentis velut obruto ingesta materia.
fa. Estne igitur corporeus animus, ut a rebus corporalibus afficiatur?
eu. Animi rationalis natura non corrumpitur quidem ipsa, sed organis uitiatis impeditur illius vis et actio, velut artifex frustra valet arte, si destituatur idoneis instrumentis.
fa. Quanta quave specie est animus?
eu. Ridicule percontaris de magnitudine aut figura,