Haec pagina emendata et bis lecta est
340 PEREGKINATIO
est? obsitus es conchis imbricatis, stanneis ac plumbeis imaginibus oppletus undique, culmeis ornatus torquibus, brachium habet ova serpentum.[1]
- og. Visi divum Iacobum Compostellanum, et hinc reversus Virginem Parathalassiam apud Anglos percelebrem, quin potius hanc revisi. Nam ante annos tres inviseram.
- me. Animi gratia, ut arbitror.
- og. Imo religionis caussa.
- me. Istam, opinor, religionem docuerunt te Graecae literae.
- og. Mater uxoris voto sese obstrinxerat, ut si filia peperisset masculum vitalem, ego divo Iacobo praesens praesenti salutem dicerem et gratias agerem.
- me. Salutasti divum tuo dumtaxat et socrus nomine?
- og. Imo totius familiae verbis.
- me. Equidem arbitror nihilo minus salutis futurum fuisse familiae, etiam si Iacobum insalutatum reliquisses. Sed obsecro, quid respondit agenti gratias?
- og. Nihil, sed offerenti munus visus est arridere et capite leviter annuere; simulque porrexit hoc imbricatum putamen.
- me. Cur ista potius donat, quam alia?
- og. Quoniam his abundat, suggerente vicino mari.
- me. O benignum divum, qui et obstetricatur etiam parturientibus et operam dat hospitibus! Verum quodnam isthuc novum vovendi genus, ut otiosus aliis laborem imponat aliquis? Si tu te voto astringeres, ut si quod ageres feliciter cederet, ego ieiunarem bis in hebdomade, an credis me facturum quod vovisses?
- og. Non credo, etiam si tu ipse tuo nomine vovisses. Nam tibi divis os oblinere ludus est. At socrus est; mos gerendus erat. Nosti mulierum affectus, et mea quoque referebat.
- me. Si non praestitisses votum, quid erat periculi?
- og. Non poterat me divus vocare in ius, fateor: sed poterat in posterum esse surdus ad vota mea, aut
