Pagina:Erasmi Colloquia Familiaria Et Encomium Moriae.djvu/372

E Wikisource
Haec pagina emendata est

tacitus aliqud calamitatis immittere in meam familiam. Nosti principum mores.

me. Dic mihi, quid valet agitque vir optimus Iacobus?
og. Multo frigidius solito.
me. Quid est in causa? senium?
og. Nugator, scis divos non senescere. Verum haec nova persuasio, quae late per orbem divagatur, facit, ut infrequentius salutetur solito. Et si qui veniunt, salutant tantum, nihil aut quam minimum donant, dictitantes eam pecuniam rectius collocari in egenos.
me. Impia persuasio.
og. Itaque tantus apostolus, qui solet totus gemmis et auro fulgere, nunc stat ligneus vix sebaceam habens candelam.
me. Si verum est quod audio, periculum est ne reliquis item divis idem veniat usu.
og. Imo circumfertur epistola, quam hac de re scripsit ipsa Virgo Maria.
me. Quae Maria?
og. Quae cognomen habet a lapide.
me. Apud Rauracos, ni fallor.[1]
og. Ea est.
me. Cui scripsit?
og. Nomen ipsa indicat epistola.
me. Per quem missa est?
og. Haud dubie quin per angelum, qui posuerat scriptam in suggesto, unde concionatur is, ad quem scripta est. Et ne quid fraudis suspiceris, videbis epistolam g-autographon.
me. Itane agnoscis manum angeli, qui est Virgini ab epistolis?
og. Quid ni?
me. Quo tandem argumento?
og. Legi epitaphium Bedae,[2] quod ab angelo insculptum est: elementorum figurae per omnia congruunt. Legi et syngrapham Aegidio missam:[3] congruunt.
  1. Rauraci populi ad Rhenum, Helvetiis vicini, Basileensis territorii incolae. Vide Iul. Caesarem lib. 1. et 7.
  2. Beda, monachus Britannus, ob vitae modestiam venerabilis dictus, vixit Sec. VIII. Corpus eius Genuae conditum falso proditur, eiusdemque epitaphium ab angelis insculptum fingitur.
  3. Nota est fabula de Carolo Magno, qui quum desperaret veniam admissorum, S. Aegidius, si Diis placet, impetravit epistolam ab angelo, continentem hnnc versiculum: Aegidii merito Caroli peccata remitto.