Haec pagina emendata est
Obsecro, quomodo sese ab hoc nodo expediebat aedituus?
- og. Scilicet incontanter ille ostendit nobis peruetustam ursi pellem tignis affixam, ac propemodum irrisit nostram tarditatem, qui ad tam manifestum argumentum non haberemus oculos. Itaque persuasi et tarditatis culpam deprecati vertimus nos ad coeleste lac beatae Virginis.
- me. O matrem filii simillimam, ille nobis tantum sanguinis sui reliquit in terris, haec tantum lactis, quantum vix credibile est esse posse uni mulieri uniparae, etiam si nihil bibisset infans.
- og. Idem causantur de cruce Domini, quae privatim ac publice tot locis ostenditur, ut, si fragmenta conferantur in unum, navis onerariae iustum onus videri possint. Et tamen totam crucem suam baiulavit Dominus.
- me. An non tibi quoque mirum videtur?
- og. Novum fortasse dici possit, mirum nequaquam, quum Dominus, qui haec auget pro suo arbitrio, sit omnipotens.
- me. Pie tu quidem interpretaris, at ego vereor ne multa talia fingantur ad quaestum.
- og. Non arbitror Deum passurum, si quis ipsum ad istum irrideat modum.
- me. Imo quum a sacrilegis spoliatur et Mater et Filius et Pater et Spiritus, ne tantulum quidem sese commovent interdum, ut vel nutu vel crepitu deterreant scelestos. Tanta est numinis lenitas.
- og. Sic est, sed audi reliqua. Id lac servatur in altari summo, in cuius medio Christus, ad dextram mater honoris gratia. Lac enim matrem repraesentat.
- me. Conspicuum est igitur?
- og. Videlicet inclusum crystallo.
- me. Liquidum igitur.
- og. Quid liquidum mihi narras, quum fusum sit ante annos mille quingentos? Concretum est: dicas cretam tritam alboque ovi temperatam.
- me. Quin igitur nudum ostentant?
- og. Ne contaminetur virorum osculis lac virgineum.
- me. Probe dicis. Nam sunt, opinor, qui os admoveant nec purum nec virgineum.
- og. Ubi nos videt
