Haec pagina emendata et bis lecta est
Nugaris. Ideo facilius relaxatur votum privatum, quia minore offendiculo solvitur; et is, qui facit, hoc animo facit, ut, si commodum sit, mutet sententiam.
- la. Hoc igitur animo vovent, qui privatim profitentur perpetuam castimoniam ?
- sa. Deberent.
- la. Perpetuum igitur, et non perpetuum? Quid si Cartusianum monachum hic constringat casus, ut aut vescendum sit carnibus, aut moriendum: utrum eliget?
- sa. Docent medici, nullas esse carnes tam efficaces, quin idem efficiat aurum potabile et gemmae.
- la. Utrum igitur conducibilius, gemmis et auro succurrere periclitanti, an earum rerum pretio multos de vita periclitantes servare, et aegroto dare pullum gallinaceum?
- sa. Haereo.
- la. Atqui piscium aut carnium esus non est ex eorum numero, quae vocant substantialia.
- sa. Cartusianos suo iudici relinquamus.
- la. Dicamus in genere. Diligenter, frequenter, multisque verbis inculcatur in lege Mosis sabbatismus.
- sa. Verum.
- la. Utrum igitur succurram urbi periclitanti violato sabbato, an non?
- sa. At interim me vis esse Iudaeum?
- la. Volo, et quidem recutitum.
- sa. Istum nodum secuit ipse Dominus. Sabbatum enim hominis caussa est institutum, non contra.
- la. Ista lex igitur valebit in omnibus humanis constitutionibus?
- sa. Valebit, nisi quid obstet.
- la. Quid si conditor legis non hoc animo ferat legem, ut quenquam obliget ad poenam gehennae, imo ne ad reatum quidem ullum, sed constitutionem nihilo plus velit habere ponderis quam exhortationem?
- sa. O bone, non est in manu conditoris, quantum obliget lex. Usus est sua potestate ferendo legem; ceterum ad quid obliget, aut non obliget, id Deo in manu est.
- la. Cur igitur audimus quotidie parochos nostros e suggesto clamantes, Cras ieiunandum sub poena damnationis aeternae; si nobis non constat, quomodo lex obliget humana?
- sa. Id faciunt, quo magis terreant contumaces: nam
