Haec pagina emendata est
auspiciis aderat quidam pannosus, pediculosus, luridus, uietus, exuccus, facie cadaverosa, cranium vix habebat tres pilos; quoties loquebatur, claudebat oculos, aiebant theologum esse. Is me vocabat discipulum Antichristi, aliaque permulta balbutiebat.
- sa. Quld ibi tu? mutus?
- la. Ego illi precabar micam sobriae mentis in tam putido cerebro, si tamen ullum habebat cerebrum.
- sa. Iuvaret et istam audire fabulam ordine.
- la. Audies, si die louis veneris ad prandium. Habebis vitulinam crusto incoctam, contusam adeoque teneram, ut possis vel exugere.
- sa. Polliceor hac lege: si die Veneris apud nos prandeas, efficiam ut intelligas salsamentarios non semper vesci putribus salsamentis.
FUNUS.
Marcolphus, Phaedrus.
- ma. Unde nobis Phaedrus, num ex antro Trophonii?[1]
- ph. Quur isthuc rogas?
- ma. Quia praeter morem tristis, horridus, squalidus, torvus, in summa, nihil minus quam quod diceris.
- ph. Si qui diutius versantur in ofhcinis fabrorum aerariorum, aliquid nigroris sibi contrahunt, quid miraris si ego tot dies versatus apud duos aegrotantes, morientes, et sepultos, solito sum moestior, praesertim quum uterque mihi fuerit egregie charus?
- ma. Quos mihi narras sepultos?
- ph. Nosti Georgium Balearicum?
- ma. Nomine duntaxat, de facie non novi.
- ph. Alterum scio tibi prorsus ignotum esse. Is erat Cornelius Montius, quicum mihi plurimis iam annis intercessit arctissima necessitudo.
- ma. Mihi nunquam contigit adesse morienti.
- ph. Mihi saepius quam vellem.
- ma. Sed estne mors res
- ↑ Trophonius vates fuisse dicitur inhabitans specum, quem quicunque ingressus esset, is postea nunquam ridebat, sed tristis et torvtus videbatur.
