Haec pagina emendata est
Io triumphe, io Paean; vivit Evangelium, regnat Christus!
- ca. Ista quidem Epicurea vita est, non evangelica.
- po. Haud inficior. Sed scis Christum omnipotentem esse; potest repente vertere nos in alios homines.
- ca. Potest et in sues; quod quidem proclivius arbitror, quam in bonos viros.
- po. Utinam non essent peiores in mundo suibus, bubus, asinis, et camelis! Multos videas leonibus truculentiores, lupis rapaciores, passeribus salaciores, canibus mordaciores, viperis nocentiores.
- ca. At iam tempus est, ut ex animante bruto in hominem incipias verti.
- po. Recte mones. Nam horum temporum prophetae dicunt instare supremum mundi diem.
- ca. Tanto magis properandum.
- po. Exspecto Christi manum.
- ca. Vide ut tu manui ceream praebeas materiam. Sed unde colligunt, in propinquo esse mundi finem?
- po. Quoniam, inquiunt, idem nunc faciunt homines quod faciebant imminente diluvio: epulantur, potant, comessantur, ducunt, nubunt, scortantur, emunt, vendunt, foenerant et foenerantur, aedificant: reges belligerantur, sacerdotes student augendis censibus, theologi nectunt syllogismos, monachi per orbem cursitant, populus tumultuatur, Erasmus scribit colloquia: denique nihil malorum abest, fames, sitis, latrocinia, bellum, pestilentia, seditio, rerum bonarum inopia. An non haec arguunt adesse finem rerum humanarum?
- ca. Ex hoc malorum acervo, quod tibi est molestissimum?
- po. Divina.
- ca. Quod crumenam tuam obsident araneae.
- po. Dispeream, nisi rem acu tetigisti. Nunc venio recens a compotatione: alias sobrius tecum disputabo, si voles, de evangelio.
- ca. Quando te videbo sobrium?
- po. Quum fuero.
- ca. Quando eris?
- po. Quum videris. Interim, mi Canni, sis felix.
- ca. Tibi vicissim opto ut sis quod diceris.
- po. Ne me vincas officio, precor ne Can-
