Pagina:Erasmi Colloquia Familiaria Et Encomium Moriae.djvu/578

E Wikisource
Haec pagina emendata est

hominem, quam nuda cute pecuniam attingerent.

le. Nil mirum est, in rosariis nasci cynorrhodum. Sed quis talem histrionem induxit in hoc proscenium?
hi. Istuc magis etiam diceres, si vidisses personam tragicam. Corpore erat vasto, buccis rubentibus, ventre prominente, lateribus gladiatoriis: dixisses athletam esse. Et quantum ego divinare queo, biberat in prandio plus quam unum vini sextarium.
le. Unde tanta vini copia non tractanti pecuniam?
hi. Ex aula Regis Ferdinandi singulo quoque die dabantur illi sextarii quatuor.
le. O male collocatam benignitatem! Fortassis erat doctus.
hi. Praeter effrontem improbitatem, et linguam effraenem nihil habebat.
le. Quae res igitur sic imposuit Ferdinando, ut bovem adduceret ad ceroma?[1]
hi. Ut numero dicam, pietas et regia bonitas. Commendatus erat, ille demittebat caput in dextrum humerum.
le. Sic Christus pendet in cruce. Sed erat concio frequens?
hi. Qui potuit esse infrequens Augustae, in templo celeberrimo, et in tot monarciarum conventu, quos Carolus Caesar ex universa Germania,[2] ex Italia, ex Hispaniis, ex Anglia eo contraxerat? Quin et eruditi complures aderant in ipsa concione, praesertim ex aula regum.
le. Demiror si porcus ille quidquam adferre potuit dignum tali auditorio.
hi. At multa se digna protulit.
le. Quae tandem? obsecro. Sed prius te quaeso ut mihi nomen hominis edas.
hi. Non expedit.
le. Quam ob rem, Hilari?
hi. Non libet talibus gratum facere.
le. Au! gratificatur qui traducit?
hi. Illis pro summo beneficio est, quocunque modo innotescere.
le. Saltem mihi nomen edito tacituro.
hi.
  1. Veluti ad certamen. Ceroma vero unguentum est, quo certaturi athletae ungebantur.
  2. Dicit Erasmus comitia, quae Augustae celebravit Carolus V, in quibus Lutherani Caesari obtulerunt Confessionem fidei suae, quae inde Augsburgica dicta est