Haec pagina emendata est
vir nec stultus nec indoctus, fertur ita loqui solitus, se malle e summis monarchis aliquot offendere, quam unum quemlibet fraterculum ex ordine mendicantium.
- le. Omitte Pontifices. Cum istius sceleris rumor ad aures Principum, qui tum Augustae erant, dimanasset, non est sumptum de homine supplicium?
- hi. Indigne tulerunt omnes, sed praecipue rex Ferdinandus, et huius soror Maria,[1] foeminarum huius seculi decus, Bernardus Cardinalis Tridentinus, Balthasar Episcopus Constantiensis. Obiurgatus est graviter ecclesiastes, sed a nullo acrius quam a Ioanne Fabro, Episcopo Viennensi.
- le. Quid obiurgatio? Asinus non sentit nisi fustem.
- hi. Praesertim si in ventrem ingeras. Sed quid illi stolido fecissent principes, longe gravioribus curis occupati?
- le. Certe submovissent a concionandi munere, et suam illi benignitatem subtraxissent.
- hi. At artifex ille pus suum in ipsam concilii dissolutionem distulerat, quum iam alioqui foret abeundum.
- le. Isto quidem pacto dicuntur abire cacodaemones ingenti foetore relicto.
- hi. Itaque dimissus est a rege Ferdinando sed bene pastus. Nam obiurgatio ne tantillum quidem detraxit hominis obesitati.
- le. Franciscus dicitur concionatus sororibus avibus; iste dignus videtur qui concionetur fratribus asinis ac suibus. Sed quo se contulit?
- hi. Quo nisi ad suos gregales? a quibus exceptus est ovatione ob rem strenue feliciterque gestam, et inter pocula, pro, Io triumphe, cantatum est,Te Deum laudamus.
- le. Dignissimus est iste Merdardus, qui funem in collo gestet, potius quam in lumbis. Sed quid imprece-
