Haec pagina emendata est
altum missa, et saxum ex alto decidens.
- cu. Atqui ego putabam, homines sic per orbem terrae discurrere, quemadmodum minutissimae formicae cursitant in praegrandi sphaera, haerent undique, nec ulla decidit.
- al. In causa sunt, sphaerae superficies, nonnihil habens asperum, tum scabrities quaedam in formicarum pedibus, quam habent insecta fere omnia, postremo corpusculorum levitas. Id si non credis, fac sphaeram vitream bene levem et glabram, videbis solas formicas non decidere quae in summo versantur orbe.
- cu. Si quis Deus orbem terrae medium perterebret, hinc usque ad Antipodes perpendiculo per centrum demisso, quemadmodum solent Cosmographi, terrae totius situm in globis ligneis repraesentantes, tum si saxum coniicias in formam, quo perferetur?
- al. Usque ad terrae centrum; ibi quies est omnium gravium.
- cu. Quid si Antipodes quoque ex adverso mittant lapidem?
- al. Tunc lapidis occurret lapidi circa centrum: ibi conquiescet uterque.
- cu. Age, si verum est, quod dixisti, motum nativum progressu magis ac magis incitari, si nihil obest, lapis aut plumbum coniectum in foramen ob motus vehementiam praetercurreret centrum, iamque praetermisso centro rursum motus erit violentus.
- al. Plumbum nunquam perveniret ad centrum, nisi liquefactum; sed lapis si praetereat centrum motu tam violento, primum segnius feretur, nec aliter redibit ad centrum quam lapis vi in altus proiectus redit in terram.
- cu. Sed recurrens nativo motu, rursus concitato impetu praetervehetur centrum: itaque fiet, ut nunquam quiescat lapis.
- al. Conquiescet tandem, praetercurrens, ac recurrens, donec perventum fuerit ad aequilibrium.
- cu. At si nihil est in rerum natura vacuum, oportet foramen illud aëre plenum esse.
- al. Esto.
- cu. Pendebit igitur in aëre corpus natura grave.
- al. Quid ni? Quemadmodum
