Haec pagina emendata est
voces.
- th. Bona verba quaeso. Surdo ista canis; nemo audit. Ego te timeo, scilicet monstrum informe spurcissimum.
- ba. Vide in quam has torseris calumnias.
- th. Gratias habe iis qui tecum sunt.
- ba. His?
- th. His solis.
- ba. His quid debeo? dic mihi.
- th. Illorum te scilicet aestimatio, vel error potius, deam effecit, non tua generatio.
- ba. Quin possem tibi (si tempus sinat) meam demonstrare propaginem, divino semine derivatam.
- th. Egregiam vero. Sed narra obsecro. Tempus enim patitur: et sol tibi stabit tam mira memoranti.
- ba. Tu parente gaudes Iove , duce triumphas Apolline; mihi pater erat, qui nec illi virtute, nec huic aut arcu aut cythara cesserit. Si quando canens ludere solebat ore, Orphei in morem, sylvas post se montesque trahebat; denique et cursu valens, Euro pernicior.
- th. Millies haec audita sunt. Desine.
- ba. Quid? Tenes quem velim?
- th. Statim, ubi coepisti; Chirona significas semivirum.
- ba. Potesne tacere, dum, quod coepi, expleam verbum?
- th. Possum; tantum vera si dixeris. Sin componis, aurem non commodo.
- ba. Quid? mendacem dicis?
- th. Minime; sed, si voles, nihil verius.
- ba. Te autem veridicam, ubi me Chirone dicis parente natam?
- th. Testes adsunt.
- ba. Ubi quaeso?
- th. Haec ingens, quae in calces pendet, cauda; haec hirsuta terga; hae circum tempora albicantes auriculae Chironis te prolem clamant omnia. Ille ex asella te miscuit: pulchrum, quo glorieris, genus, pulchra quae deam deceat forma.
- ba. Ut video, calumniis certas; de figura contendis. Ad virtutem veniamus. De hac contende, de fama, de gloria, de clientela. Quid de corpore?
- th. Nihil; nisi quod huius deformitatem deformis animus comitari solet. Sed age, ad ipsa veniamus.
- ba. Id omnium primum accipe. Qui te colit, rarus est; me totus celebrat orbis. Tu ignota lates; ego iam in omnem mundi regionem nomen
