5OJ E C C L E S I. > Iterio Arelatensi primate. Ex istis quidem episcopus nullus reperitur in catalogis vulgatis, ’scd vacat locus quo reponantur circa annum 966— quo circiter tempore factum est istud authenticum. ApudBouxum legitur quædam epistola Johannis papæ XIII. ad nostrum Silves- trum, quæ in collectione conciliorum deside- ratur. XVII. AmALRIcus I. Hic anno saltem 991. præesse coeperat ; quando constat ex charta Theuderici Aptensis epis- copi facta hoc anno, indictione Iv. pro funda, tione i2. canonicorum, id actum cum consilio & voluntateWillelmi totius Provinciæ principis, & domni Annonis Arelatensis archiepiscopi ; necne Amalrici Aquensis archiepiscopi, &c. Itaque Pontius archiepiscopus recensitus in testamento Willelmi principis & marchionis Provinciæ, quo restituitur ecclesia sanctæ Mariæ monasterio sancti Cæsarii anno 992. non est annumerandus Aquensibus archipræsulibus, quando jam tunc siedebat Amalricus. Hic Adeiaide comi- tissapetente, confirmat donationem Villæ-per- tusi cœnobio Montis-majoris factam VI1. Kal. Octobris, anno m. indictione XI11. Archinrico abbati ejusdem monasterii postulanti dedit Al- maricusquasdam decimas anno 1002. xm. Kal.’ Novembris indictione 1. In alia donatione Pontii Massiliensis episcopi, facta sancto Victori, comitibus Provinciæ Rotbaldo & Guillelmo Adalaidis filio, anno 1005. testis legitur hicpræ- sul. Post multa bona monasterio Montis-majoris collata, mirum est Sergium papam IV. ei quodammodo comminatum esse excommunicationem, ob vexatum idem monasterium, ut legitur in litteris hujus pontisicis, quæ asservantur in hujus loci tabulario. X V I I I. I N G I L R A N NU s. Ingilrannus ex canonico Aquensi Pancti Sal- vatons, dicitur factus Cabellicensis episcopus, deinde transiatus ad sedem Aqui-Sextienlem ; sed quo tempore, inquirendum. Anno MXIV. adhuc erat episcopus Cavellicensis, ut probatur ex ejusdem litteris. Opponitur quædam donatio facta ecclesiæ sanctæ Perpetuæ anno mxI. indictione IX. sed hoc in instrumento nullatenus legitur Aquensis archiepiscopus ; unde pro certo habemus illum ad metropolitanam sedem Aquensium non migrasse, nisi an. mxI v.autpost- ea ; vel etiam nunquam fuisse archiepiscopum. XIX. PONTIUSI. 1 Ponthis Aquensis archiepiscopus invenitur anno 1019. in consecratione ecclesiæ sancti Stephani ejus manibus facta. Plurimis collatis ec- desiis sancto Victori Massiliensi, monachos & abbatem celebris hujus asceterii demeruit ; qui memores beneficiorum, ea majori suo chartario inscripserunt. Forte idem est cum Pontio, quem perperam anno 992. notatum inter archi- episcopos Aquenses supra monuimus i quo videlicet tempore Amalricus constanter præerat. Alius autem post Pontium gubernavit Amalricus ; de quo modo. Tornus I. . A Q^U E NS IS. 3o< XX. Amalricus I L Alter hic Amalricus sedit saltem anno 1032. ex tabulis Montis^majoris, in quibus exstat membrana qua Pandulfus & quidam alii sancto Petro Romæ, & monachis monasterii Voraginis in comitatu Aquensi ( Montis-majoris alumnis) sancti Petri & sancti Johannis, seu sancti Severini martyris, vel sancti Stephani de Ungula Caballi ecclesias cum consilio senioris fui Amalrici archiepiscopi, concedunt mense Martio an. mxxxh. Dominus Amalricus archiepiscopus firmavit. In ampliori Gallia Christiana sequuntur l Amalricum Ingilrannus & Fronto.Primum Ca- vellicensibus episcopis restituimus ; alterum vero Sistaricennbus. Certe totum tempus quod ipsis tribuitur in sede Aquensi debetur Amal- rico ; quem conjicimus vixisse qttoque ultra annum 1032. quo superstitem eum fuisse probat instrumentum supra adductum. XXI. PETRUS I. Petrus genus suum ipse designat in charta pro sancto Victore, data anno 1038. ubi sic loquitur ; 1 Petrus Aquensis archiepiscopus & fratres mei js- nardus & Eldebertus, atque alterIsuardus, necnon & Acelina Guillelmi fratris mei jam defuncti uxor, donamus aliquid alodis nostri, qui nobis ex progenitorum hereaitate nostrorum obvenit, monasterio fancti Victoris….. tn comitatu Aquensi, in territorio castri quod vocatur Rodanas, id est ectle- stassancti Maximini, sanctæ Mariæ, fancti joh annis, sancti Mitrii, &c. Idem anno 1040. fub— 1 scribit chartæ Amelii reddentis quasdam ecclesias sancto Victori, quo anno interfuit solemni consecrationi basilicæ hujus monasterii factæ a Benedicto papa IX.idibus Octobris. An. 1043. 1 m. non. Julii confirmavit huic sacro loco ecclesiam sancti Maximini cum aliis plurimis. Anno 1044. signo suo sirmat chartam Bertrandi marchionis & comitis Provinciæ pro basilica S. Promasii in castro Forcalcarienn, quam reddit S. Victori Maffiliensi. Bertrandi Breve diploma damus in instrumentis. Cum illa eccle— c sia sancti Promasii esset destructa & eversa, eam 11 restauraverat idem Bertrandus, uti docent ab eo scriptæ tabulæ eodem anno ; addiditque dona, cernit enim loco sacro burgum & terras quæ erant suæ posselsionis. Interfuit donationi Petrus archiepiscopus Aquensis, cum multis aliis præsuli- bus, Ismido Eoredunensi archiepiscopo, Ste- phano Aptensi, Francone Carpcntoractensi, Petro Vasensi, Udalrico Tricastrensi, Geral- do Sigistericensi episcopis. Hæc Promasio sacra ædesetiamnum stat.Non omittenda insignis donatio fignata in Aquensi tabulario, castri videlicet de Solario, quod dedit Fulco vicecomes Massiliensis cum Odila conjuge, fub Henrico rege anno 1044. indictione XI1. Iv. Kal. Augusti. Litteris principum subscripsit Petrus archiepiscopus. Dicitur dedicasse in honorem S. Benedicti, ecclesiam deBersa, in territorio castri de Flascianis anno 1045. indictione XIV. II., idus Decembris ; & 1048. indictione I.xv-ka- lendas Julii, ejusdem jussu consecratum fuisse x templum sancti Stephani in comitatu Tolo— V V
