J31 ECCLESIA A præcipue dignum est seminarium sive clericorum live monachorum, quod instituisse legitur sub nomine Congregationis. Alius est ab Arelatensi episcopoHilarius, S. Augustini amicus, qui ad eum lcripsit de Mas- siliensium erroribus) hunc enim laicum tantum fuisse plurima convincunt, & aliunde habemur S. Hilarium Massiliensium doctrinæ patrocinatum esse, de quo ita loquitur S. Prolper in epistola ad Augustinum : Credimus ipsus, quos meritis & honoribus claros caligo istius opinionis obsuu- rat Semipelagianistni, desacatisslmum lumen gratia recepturos s nam unum eorumpracipua auctoritatis & spiritualium studiorum virum, S. Hilarium Arelatensum episcopum sciat beatitudo tua, admiratorem, sectatoremque in aliis omnibus esse tua doctrina. Habes apud socioS Bollandianos to. II. men- fis Maii p. 34. vindicias pro S. Hilario semipe- lagianismi calumniose insimulato, contra disci- pulos Pseudo-Augustini Iprensis. Certe injuria dicuntur Jansenii dsscipuli, qui semipelagianis- mi notam incusserunt S. Hilario, quandoquidem ipsi Bollandiani ibidem fatentur iplum Vasquesium ita de ipso siensisse, ut multos alioS Jrætermittam, quos accensere nequaquam licet aIssenianis. Neque quidquam detractum san—. ctitati Hilarii credimus, hoc errore tunc mini—’ me damnato ; a quo etiam eum resipuisse vero Sropius videtur etiam Questiellio, qui quas- am sententias Hilarii notat doctrinæ S. Augustini de gratia Christi omnino consentaneas. Multas scripfit homilias vir eloquentissilnus, quem Augustino æquiparare nonnulli vix dubitant ; sed earum jacturam dolemus ; etsi nonnulla : editæ credantur sub nomine Eusebii Emis- seni. XV. RAVENNIUS. Ravennius ex prefbytero Arelatensi, & co— j mite beati Hilarii episcopi in itinere Romano ad S. Leonem papam, sussectus in locum ejuS siedere coepit an. Dom. 449. Qui & ab eodem Leone confirmatur hac epistoa : Dilectissimis fratribus Constantino, Audentio, Rustico, Aujpicio, &c. Leo papa. Justa & rationabilis nobis causa gaudendi est, &c. ^uod ergo in Arelatenstum civitate dejuncto fancta memoria Hilario, virum etiam nobts probatum fratrem Ravennium, fecundum destderia cleri, honoratorum, & plebis, unanimiter consucrastis, bonum fraternitatis vestra opus nostro judicio roboramus, Jiluja electionem pacificam atque concordem, cui nec merita morum, J nec studia civium desuerunt, postulationis quidem ioumana, sed infpirationis credimus esse divina. ’Utaturitaque, fratres carissimi, Dei munere memoratus antistes, & fecundum consonantia omnium ordinum vota, quid ex ipso devotionis ex- pecteturintelligat : ut dispenjationis fibi credita diligens ac temperans exsucutor, vestro testimonio non inferior, & nostro favore per omnia fit dignior. Deus vos incolumes custodiat, fratres carissimi. Dat. 11. cal. Septembris, Asterio & Protogene VV. CC. consulibus. Ipsi Ravennio ad episcopatum assumto gratulatus est S. Leo epistola 90. & ecclesiæ Are- Tomus l. R. E L A TENSIS. L latensi talem nactæ episcopum, cujus plurimi & adjuvarentur præsidio, & incitarentur exemplo. Occasione provectionis tanti viri ad Arelaten- sem metropolim, quem acceptum sibi esse publice testatus erat S. Leo, episcopi provinciæ ipsi obtulerunt libellum supplicem pro obtinenda restitutione & renovatione privilegiorum ec- clesiæ Arelatensis. Summa libelli est, civitatem Arelatensem primam intra GalliaS meruisse habere sacerdotem a S. Petro missum, scilicet S « Trophimum : acceptam sidem ab hae ecclesia ad alias intra Gallias dimanasse : multa esse quæ commendarent hanc urbem præ ceteris intra suasregiones civitatibus, fecundum instituta principumzhonoratam peculiariter ab Constantino magno fuisse, a Valentiniano & Honorio Augustis matrem omnium Galliarum appellatam esse ; hicsumtum fuisse consolatum : hic sublimissimam prasecturam, & reliquas potestates sedem habere.* huc ex omnibus civitatibus concurri : primatum in sacerdotio merito antiquitatis, & principatum in seculo opportunitatis gratia ipsi deberi. Lectis his litteris S. Leo hanc protulit senten- tiam : Constderatis allegationibus utriusque partis… ita semper intra provinciam vestram, & Viennensum & Arelatensum civitates claras fuisse repetimus, ut quarumdam causarum alterna ratione, nunc illa in tcclefiasticis privilegiis, nunc ista pracellereti cum tamen eisdem commune jus quondam suisse agentibus proderetur.’Unde Viennensum civitatem, quantum ad ecclefiasticam julli- tiam pertinet, inhonoratam penitus esse non patimur, prasurtim cum de receptione privilegii, auctoritate jam nostra dispofitionis utatur, ^uam potestatem Hilario ablatam, Viennenst epijcopo credidimus deputandam, ^ui ne repente sumetip- so factus videatur inferior, vicinis fibi quatuor oppidisprestdebit, id est Valentia & Tarantasta, & Geneva & Gratianopoli ; ut cum his ipsa Vienna fit quinta… reliqua vero civitates ejusdem provincia, sub Arelatensis antistitis auctoritate & ordinatione confistant : quem pro modestia sua temperantia, ita suturum credimus studiosum caritatis & pacis, ut nequaquam fibi credat ablatum, quod fratri videat concessum. Sic primatum Arelatensi episcopo abstulisse videtur S. Leo : attamen postea egit cum eo quasi primatu gauderet. Nam 1°. ad eum misit suam ad Flavianum episcopum Constantinopo- litanum epistolam, in qua doctrina de Incar—. natione integra continetur ; ut eam cereris communicaret episcopis. 2°. Indicavit quo die celebrari deberet Pascha, ut ipse aliis significa- ret, quod primatum erat ofhcium. Ravennius præfuit synodo Arelatensi II. an. circiter 451. cujus canon octavus supra decimum decernit synodos esse celebrandas ad Arelatensis episcopi arbitrium. Præsedit quoque in tertio ejusiiem urbis concilio, an. circiter 455.* « Hunc annum concilii astignat Sirmondus, Anthelmius vero 90.450. hac ratione ductus, quod fi habitum fuistet concilium istud post an. << j. quo celebrata est Calchedoncnsts sy nodus œcu- menica » Theodorus episcopus Forojuliensis ejus decreram Lcxi- nensibus objecistet, quo moaaihi subdnatur episcopis, ac £torc ; afiffch Lij
