78j ECCLESIA A , Cui abflergenda tibi pendebant crimina patri ; O felix tali dux benedicte viro ! O quam theologo resonabas dogmate doctor, O nitido quantus flabat ab ore lepos ! Theolora te norunt Romana palatia clarum, Regia cum Carolo dicta volente dares. Hic ubi pro summo celebrafli antiflite missam, Pro meritis cujus gratia multa fuit. Prope ere a Aura t cum merito diadema tulifli, Ipuamvis majori dignus honore fores. Adde quod Alba suum te abbatem Curia fecit, Tanta relucebant pectoris acta tui. Mens suuitur calis, hic ossa & membra quiefcunt : Perpetuant nomen terra polufque tuum. Hic prior, antijles, abbas, confessor & orans O Petre Ipuadre sacra doctor in arte jaces. Aliud gallico idiomate brevius, & forsan melius legitur ibidem : Cygifl Fr. Pierre Carre docteur en Theologie, re- ligieux veflu & fait au conveni de ceans, le- quel de sun vivant sefpace environ de 14. ans prieur, & depuis humble evefque d’0range, lequel trefpassa l andegrace 1510. le yjour defanvier Priex, Dieu pour luy sil vous plaifl. LXIII. GuiLLElmus XI. 1 Guillelmus Pelisserius canonicus in locum Petri eligitur* asiiis sodalibus ; summusvero pontifex Johannem le Franc instituit episcopum, qui cum possesiionem adire vellet ac ten- tasset, a Philiberta de Luxemburgo matre & tutrice Philiberti Aurasicæ principis repulsam passus est. Propterea interdicto multavit urbem indignabundus papa, & per menses decem & octo inter duos competitores magna exarsit contentio. Cum Philiberta princeps femina minime cederet, ac parlamenti senatus-consulco bona &possesiiones episcopatus committi siseo cu— ; rasset.tandem papa consensitGuillelmum confirmare, Gilvo suo jure, asiignataque quadringentorum ducatorum pensione Jonanni le Franc. Observat PrevotiuS Guillelmum Pelisiier, quamvis sedem Arausicanam pacifice tandem possederit, non alio tamen titulo gavisum esse, quam coadjutoris& administratoris perpetui, ut anno 1517. reperitur. Epsscopatum tandem refignavit LudovicoPelisseno nepoti luo ex fratre, anno 1527. quo nosocomium pro peste laborantibus conditum fuit extra civitatem, prope coemeterium S. Petri. LXIV. LuDOvICUs. J Ludovicus Pelisserius praecentor circa annum 1500. & coadjutor, cedente patruo, inauguratur episcopus die 31. Manii anni 1527. Animam efflavit die 15. Novembris anni 1542. non 1543. uri notat vetus Gallia Christiana, in epi- scopis Arausicanis. LXV. RosTAGNUs. Rostagnus de Balma, ex nobili & claro genere toparcharum de Suse, Petri ex Francisea Aloysia filius, cum fuisset monachus & abbas Mansiadæ diœcesis Vivariensis, 1545.18. Junii Ludovici sedem obtinuit, solemnique pompa, Tomus J. IAUSICANA. 784 . plaudente populo exceptus est, plunmis nobilibus latus ejus stipantibus. Cum ejus tempore Lu- theri hæresis serperet, & contra fidem ecclesiæ Franesscanus quidam prædicasset apud S. Cæciliamdiœceseos villam, fabulamessepur- gatorium, aquam benedictam, & confeluonis sacramentum nihili prodesse, damnatur perpetua : custodiæ, & impia dogmata cogitur abnegare. Mortuus est Rostagnus die 24. Julii anni *I 556. Ejusdem gentis erat elapso proxime seculo 1 ranciscus de la Baume de Suze episcopus Vivariensis. LXVI. PHILIPPUS. Philippus ex illustri Camerariorum comitum simguine in Allobrogibus natus, filius videlicet Johannis comitis a Camera vicecomitis Mau- riennæ, & Barbaræde Ambasia, frater Johan » nis comitis, quod a summo pontifice episcopa- tum accepisset, antequam a principe fuisset de- signatus, ab eodem, scilicet a Guillelmo nono fundatore Reipublicæ Batavorum, seu statuum foederatorum m Belgio, fructus episcopatus percipere prohibitus est, donec ab ipsi) nominationem obtinuisset an. r$6t. Neque vero postea pax fuit ab hæreticis Calvinianæ siectæ, cujus propugnator & propagator præcipuus fuit hic Aurasiæ princeps bellis samosiiS Belgicis. Etenim urbe potiti ejecerunt clericos ecclesiæque ministros, qui Avenionem confugerunt ; Ineras effregerunt imagines, etiam Christi cruci affixi, templa vasis sacris & omni pretiofa su- pellectile spoliata incenderunt.Qui tamen paulo post impietatis suæ pœnas dederunt, urbe a Catholicis capta, qui eam ferro Hammisque vastarunt. His malis ut saltem specie tenus mederetur princeps, pacificationis edictum promulgavit, quo inter plurima statuit ut omnes ec- 1 clesiarum proventus administrarentur ab his quibus eorum curam demandaverat ; qui tene* rentur e\ iis erogare sumtus necessarios clericiS & preibyteris, qui officiis divinis ut antea fungerentur. Sicque suis possesiionibus spoliaban- tur clerici & ipse episcopus, qui quoad potuit pro conservanda Catholica religione decertavit, ut etiam asserit auctor martyrologii hæretico- rum. Tandem an. 1572. refignavitepiscopatum in manu Gregorii papæ XIII. LXVII. J0HANNES IV. Johannes de Tullia ex nobili familia Tullo- rum in Provincia, in jure canonico regius & primicerius universitatis Avenionensis doctor, ut lego in hujus universitatis historia, abbas S. Eusebii Aptensis, per ceflionem Philippi bullas accepit a Gregorio XIII. datas Romæ xvr. cal. Julii ejusdem anni 1572. quibus munitu ; cathedram Arausicanam obtinuit. Invenit autem majorem ecclesiam a novatoribus dirutam & eversas ædes episcopales. Collegium canonicorum exsijlabat, imo grex omnis, ipsaque fides a In ferie abbatum Anianx, noster Claudius Estiennot docet eum anno 1563. obtinuiste hanc abbatiam, de qua contendit cum Laurentio Strozzy. Quz fi vera sunt ( & Quidem ex chartis banc scricm texuit noster fcftiennot) diu superstes fuit Rostagnus post an. is$6. Sequimur Prevotium, qui uno anno tardius quam Sammanhaui. notat Rostagni morum. Ddd
