« o ; ECCLESIA AV guierii opinionem refellit, & prorsus evertit. Certe exploravimus vetera omnia monasterii Anianenns instrumenta, & in his nulla na- cti fumus vestigia solemnis dedicationis, cui Ami* cus cum plurimis aliis præsulibus interfuisse dicitur. Itaque Josephum in episcopatu sequitur Humbcrtus, qui jam sedebat anno 795. Dicitur subscripsisse donationi Wigonis GerundensiS episcopi, in gratiam congregationis sancti Ste- pnani, qux continetur in tabulario ecclesiæ Are- latensis. Anceps cst Cointius uter Humberti & Josephi episcoporum, ecdesiam sanctæ Mariæ a Saracenis eversam restauraverit. Ab Humber* to basilicam sancti Agricoli traditam fuisse cle—. ricis, & deinceps clericos habuisse, non monachos, ab ipso siancto Agricoloinstitutos, scribit CointitiS, nullo teste aut testimonio prolato. Obiit Humbertus anno vigesimo supra octingen- tesimum. XXIII. RAGENUTIUS. Inter Humbertum & Ragenutium admiserunt Sammarthani & Nogœerius Remigium & Fulcherium, decepti privilegiis a Ludovico imperatore utrique concedis ; quæ non esse Lu- dovici Pii, sed Ludovici filii Bosonis infra ostendemus. Porro Ragenutius accepit plurima bene— < ficia a Goscelino comite, cujus chartam infra damus A. Subscripsit concilio Valentinensi III. anno 855. Plura ae illo rescire non licuit. XXIV. HILDUINUS, Vel ALDUINUS. Hic episcopus ex variis quibus adfuit aut sub- scripsit conciliis maxime notus est. Etenim sedit in concilio TuUensi 11. apud Tusiacum anno 860. sub die XI. calendas Novembres. Intererat etiam conventui optimatum & præsulum habito eodem anno, meaio Februario, ex Hinc- maro Remensi. Adhuc vita potiebatur an. 876. quo habitum est concilium Pontigonense, mense Junio. XXV. RoTFREDUS, Vel RATFRIDUS. Anno 875. Cabiloni occasione ordinationis Adalgarii Æduorumepiscopi, habita est synodus, in qua concessum est Tornutiensi, alias Trenor ch i en si coenobio privilegium insigne, quod a Gnxjselinus uxor me* OXs 6* filii mei Arnnfius & Guillelmui, donnmm Deo & occlefio sum&a Dei genttricti Md- rU de Donis » confit*#* efi in Avemtic* civitnte, ecclefinm s*n£U M nrin, fit* efi m comitntu Avcnnico, i* vili* qui dicitur de Joncctriis, cum nitoribus illic consecrntii, decimi I, ptimiciis, nbUtionibus, cimileriis, tertii cultis tfr incultis, & nliis omni- but qutb *d tps*m ecclefinm pertineto videntur 9 qu* nobis jure obvenit pnrentum nofirorum, & quocumque ibi bnbemus proprio bnreditntis, ut e* om*i* ex nunc & deinceps omni tempore toennt & pojfidennt in perpetuum cnnonici & clerici prosuntes & futuri t quntenus pius Dominus interceffione ejusdem bentijfimo metris su*, &sAn&otum omnium & presntorum cnnonicomm & clericorum orntionibus, veninm nobii pecenminum nofirorum Urgiri dignetur. Atium Avenione in domo bnfiUc* ejusdem bent* M *rie de Donis ndjncente t idibus Otiobris, nnno irenmntimis Dominico o&in- fentefimo quinqungefimo tertio, gloriofifimo domino nofiro Lothnrio tmpernnte decimo tertio, inditiiono prtmn, m mnnu domini Rnge- xutii reverendi episcopi. j*. Signum Gnujsclini comitis, epuiboc dmumsecit <jp fir-a movit mnnu su*. Ego Od* subscripft. t Arnufii filii ejus. ■f Ego Guillelmus filius ejus subscrtpfiœ f Ego Goffredus nepos ejus jubscripfi. Signum Morini, StgnumTetri de Joncnrins. SignumPontii Jmberti. Signum Alisnrii Jordnni. Pontius ennouicus rogntnssuri* pfit, in nomine Domini feliciter 9 & su^scripfit. * TonMsL 1 N I O N E N S I S. B04 sua subscriptione munivit Ratfridus Avtnionen. fium episcopus, ita enim legitur in actis concilii. Ex qua subscriptione nonnihil difficultatis oriatur. Cum enim constet Hilduinum adhuc ea. thedram Avenioncnfcm tenuisse anno 876. quJ fieri potuit ut Ratfridus ejus successor interfuerit concilio Cabilonensi anni 87$. At quod sub- sCripserit hujus concilii canonibus & decretis continuo non probat eum huic episcoporum coetui adfuisse. Constat enim plurimas fubscri- ptiones appositas fuisse conciliis, diu post eorum celebrationem in’signum & argumentum con- sensus. Ceterum memoratur hic episcopus in Tricasiinoconcilio ll.anni878.ubiactione III. legitur : Pofl hac libelli porrecti suntsummo pontifici & sancta synodo, quorum super Hincmaro ar- chieptscopo unus erat, alter vero super Boljrido Avenionensi episcopo. Hincmaro… data sunt inducta ad respondendum. Botsuedus ibidem non est inventus. Quid querelarum libellus contra Rot- fredum oblatus haberet, nos latet. Num quod sedem Avenionensem invasisset, vivente adhuc episcopo, fcilicet Hilduino ? Unde facile fieri potuisset ut ipse adfuisset synodo Cabilonensi anni 875. & Hilduinus Pontigonensi anni 876. At putamus nihil aliud libellum continuisse, præ* ter querelam Walesredi Uceticensis episcopi, pro ablata sibi villa sive ecdesia parochiali sedi suæ subjecta, de qua Johannes papa VIII. meminit epist. 122. qua videlicet mandat ut con- troversia hæc desiniatur ab archiepiscopis Arelatensi & Narbonense Anno vero sequenti Rot- fridus sedit in frequenti cœtu episcoporum & optimatum, apud Mantalam celebrato, in quo regis nomen aclatum est Bosoni ibidem corona redimito. D. Polycaepus de la Riviereab anno 893. us. que ad 916. inducit quemdam Haimonemepi- icopum, nullis certis argumentis. Sane ab anno | 89S. usque ad 916. Avenioni sedisse Remigium aut Fulcherium manifestum est. ltaque si detur locus huic Haimoni, non potest extendi ejuS episcopatus, aliunde valde incertus, nisi ad annum 898. aut ad summum 907. XXVI. R E m 1 g 1 U s. Hujus episcopi meminerunt Sammarthani fratres, Noguierius, &c. ad annum 822. rati quoddam privilegium Remigio episcopo Ave- nionensi concessum a Ludovico imperatore, esse Ludovici Pii filii Caroli Magni. At nunc in consesso est apud eruditos privilegium hoc , & aliud de quo infra loquemur, esse tribuen- — da Ludovico imperatori filio Bosonis, quem jam diximus coronatum fuisse in regem Provinciæ & Burgundiæ, ab episcopis Mantalæ congregatis anno 879. Ne vero actum agamus, suf- nciat nobis indicare Honoratum Bouche in hist. Provinciæ, præsertimque Carolum Cointium, qui ad annum 822. refert privilegium de quo cst conrroversia, illudque invictis argumentiS Erobat minime convenire Ludovico Pio, de- erique alteri Ludovico Bosonis, ut diximuS, filio. Summa præcepti hujus est imperatorem Ludovicum rogatum esse ab Hugone comite & Theutberto sideli suo, ut Remigio Avenionenst Eeeij
