Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/46

E Wikisource
Haec pagina emendata est
23
24
ECCLESIA ALBIENSIS

ANNI CHRISTI.
hominium recipit a Guiberto de Cadola domicello, de iis quæ habebat in caſtro & in valle de Moneſtier, xv. cal. Octobris 1308.1308. Eodem anno multorum eccleſiæ ſuæ bonorum reſtitutionem obtinet, ut probant varia inſtrumenta, in quibus dicitur epiſcopus. Bullam a Clemente papa V. iv. cal. Julii pontific. an. 4. datam conſequitur, qua cenſuris eccleſiaſticis decimarum ſuæ diœceſis invaſores ad reſtitutionem valeat compellere. 1309.An. 1309. cal. Julii dat Bertrando de Bordis canonico S. Hilarii Pictaviensis decimas de Tilheto, de Gineſteris & de S. Salvio, in archipreſbyteratu S. GervaſiiB diœceſis Albienſis, quam ceſſionem Clemens papa V. Ex tab. epiſ. Alb.
1310.
bulla v. cal. Aug. pontific. an. 4. ratam habuit. An. 1310. iv. cal. Junii juxta bullam Clementis papæ V. ix. cal. Dec. pontific. anno 5. datam, de ſtipendiis canonicorum, aliorumque ſuæ eccleſiæ clericorum decernit. Eodem anno 16. Junii dat ſuo capitulo eccleſiam S. Vincentii de Faucio. Ibid.Item 2. Nov. unit ſuo capitulo rectoriam S. Georgii cum ſuis annexis. Eodem an. 31. Januarii, dat Raimundo de Caſetis canonico ac theologo eccleſiæ Burdegalensis, duas partes decimarum eccleſiæ de Podio-Begone, & S. Mauritii de Privato, Cquam donationem Clemens papa V. firmavit bulla iii. cal. Julii, ſui pontific. an. 7. Ibid.Statuta condidit & publicavit iv. cal. Junii an. 1310. quo anno xiv. cal. Januarii ad Romanæ eccleſiæ, cujus quoque camerarius fuit, purpuram aſſumtus dicitur a Clemente V. qui ei tribuit titulum SS. Johannis & Pauli.

Attamen menſe Februario ſequenti, adhuc epiſcopi Albienſis titulum camerariique retinebat ; nulla cardinalatus facta mentione ex ejuſdem chirographo dato monaſterio Sarlatenſi, pro 15. marœbotinis aureis cameræ apostolicæ debitis & perſolutis. DDatum Avinioni die penultima menſis Februarii anno Domini 1310. indict. viii. pontificatus D. papæ anno 5. Paulo poſt obiit ſcilicet die 21. Septembris anno 1311. uti notat Amalricus Biterrenſis.

LV. Geraldus. II.

Bertrando ad cardinalitiam dignitatem evecto menſe Decembri, Albienſis eccleſiæ vacantis regimen datum eſt Geraldo eodem pene tempore ; jam enim ſedebat ineunte menſe Martio ejuſdem anni 1310.1310. quem nunc dicimus 1311. ut liquet ex actis publicis de admiſſione intra urbem Albiensem religioſæ familiæ patrum de Monte Carmelo conſignatiS iii. idus Martii ejuſdem anni. Cum brevi tempore præfuerit, pauca de ipſo notanda occurrunt.

1312.Cum B. abbate Caſtrensi transigit 1312. Eodem anno in Amelium Vaſalli S. Salvii præpoſitum de ſimonia inſimulatum quæſtionem inſtitui curavit. Quo etiam anno Pictavinus de Monteſquivo huic præſuli hominium præſtat pro matre ſua Barrava, de his quæ habebat in caſtro de Marsaco.

Sabbato post natale Domini ejuſdem anni, ſtatuta quædam pro ſacello S. Magdalenæ de Rioveros in ſuburbio Galliaci confirmat. Anno 1314.1314. 7. Maii, jam defunctus dicitur, illique

ANNI CHRISTI.
Aſuffectus erat Beraldus : mandatur quippe ſeneſcallis Toloſæ & Carcaſſonæ, ut in caſtris ac poſſeſſionibus, quæ comites Toloſani eccleſiæ Albienſi ceſſerant, jus regaliorum accipiant, ſecundum tempus quo vacabat per obitum Geraldi epiſcopi, Ex tab. epiſ. Alb.atque Berardo ſucceſſori reſtituant, quidquid e bonis dictæ eccleſiæ reſiduum fuerit. de Fargis
LVI. Beraldus.

Hic præſul erat ex gente Raimundi de Fargis filii ſororis Clementis papæ V. qui factus eſt cardinalis ; habebatque fratrem archiepiſcopum Narbonenſem. Beraldus fidem, obſequiumque juravit regi Philippo dicto Pulcro, die 12. Martii, anno 1314.1314. in cujus ſacramenti forma legitur tantum electus Albienſis. Die 27. Aprilis ejuſdem anni, cum in iram regis incurriſſet, quod arma ſumsſiſet adverſus Amblardum de Pothano, parum advertens ipſum regiæ commiſſum eſſe cuſtodiæ, Ex tab. urb. Alb.
C. XXII. pag. 11. col. 2.
veniam delicti obtinuit. Die 29. Julii ſequentis ab ipſo rex ſuppetias petiit adverſus Robertum Flandriæ comitem, uti videre eſt in collectione inſtrumentorum. Die decimo ſeptimo Auguſti alias litteras ad eum ſcripsit rex, ut in feſto nativitatis beatæ Mariæ Atrebatum in equis & armis conveniret.

Anno 1316.
Ex. tab. epiſc. Alb.
1316. die Dominica poſt feſtum S.Barnabæ, hominium recepit a conſulibus urbis. Eodem anno qui primus fuit pontificatus Johannis XXII. bulla ejuſdem papæ data xiii. cal. Decembris, abſolvitur ab excommunicatione qua forte multatus fuerat, quod non exacte Ibid.ſolviſſet reditus aſſignatos octo dignitatibus, quas Bonifacius VIII. inſtituerat in eccleſia cathedrali, quando illam fecerat ſecularem. Idem papa facultatem ei conceſſit anno 1317. conferendi beneficia in ſua diœceſi vacantia, quorum collatio ad ſedem apoſtolicam pertinebat. Eodem anno acquiſivit a Pictavino de Monteſquivo filio Saxii & Barravæ de Podio, quidquid habebat in loco de Marſaco. Tunc etiam Albienſis diœceſis pars avulſa, data eſt novo epiſcopo Caſtrenſi a Johanne papa XXII. ut infra oſtendemus. Inquiſitor a ſede apoſtolica in Gallia conſtitutus, conſules & cives Albienſes ab eccleſiaſticis pœnis quibus ſubjacebant ob injurias Bernardo de Caſtaneto ſuo epiſcopo illatas, abſolvit die 11. Martii anno 1319.
Ex.urbis tab.
1319. Beraldum equites ac pedites miſiſſe ad bellum, quod pro caſtro de Lombers exarſerat, ſedandum, probat chirographum Aymerici de Croſo ſeneſcalli Carcaſſonæ & Biterrarum, datum 1320. feria v. ante feſtum ſancti Vincentii. Litem habuit adverſus Arnaldum abbatem Galliaci, quæ ſententia Pilifortis cardinalis tituli ſanctæ Anaſtaſiæ die 21. Novembris, anno 1322.1322. reſtincta eſt ; & cum Guillelmo Bituricenſi archiepiſcopo, quam Ex tab. epiſc. Alb.
1324.
diremit Johannes de Mota domicellus caſtellanus Montis-regalis, 10. Novembris 1324. Sæpius cum ſeneſcallo Carcaſſonenſi pugnare pro juribus epiſcopatus coactus eſt, & Philippum regem appellare ; cui cum expoſuiſſet epiſcopum Albienſem ſolum & in ſolidum immediate habere in civitate Albienſi, &