80 ECCLESIA Al , Ex Portensi cod. ms. subscriptiones episco- ’L porum, qui quarto Arelatensi concilio interfuerunt. Casarius in Christi nomine Arelat. episcopus definitionem hanc sanctorum fratrum meorum, & meam relegi & subscripst. Notavi sub die octava idus funias, Opilione viro clarissimo consule. Contumeliosus in Chrijii nomine de^Regenst civitate episcopus consenst & scripfi. Philagrius in Chrijii nomine Cabellica civit, episcopus assenji & subscripst. Pratextatus in Christi nomine ecclefia Aptensts consenst & subscripst. Eu- cherius in Christi nomine Avennica ecclefia episco— j pus consenst & subscripst. Ambigi autem minime potest, hunc Avenionensem Eucherium alium ab Eucherio secundo Lugdunensi archiantistite fuisse. Probant hoc sublcriptiones fecundi Araufic. concilii degra- tia & lio. arb. post 5.annos habiti, ubi sic legitur : Eucherius in christi nomine Lugdunensis epijcopus ecclesta consenst & subscripjt. Et consequenter nullo intermedio, Eucherius in Christi nomine epijcopus civit. Avenionensts consenst & sub- scripji. Interfuit etiam an. 527. sub die octava idus Novembris concilio Carpentoract. & tertius subscripsit. Cum autem annos quindecim < in administratione siia sanctissima impendisset, patribus siiis est additus anno 537. & sepultus in ade Deiparæ Virginis. Quonam autem mense quotave die nobis non constat, at constat ex codice nostro perantiquo & indice Santan-, dreano, fuisse illum summe patientem, prudentem, & in erogandis eleemolynis maxime pium. Et quod instante jam resolutione sua triduo ante mortem suam præviderit, & sumta eucharistia ad altare ductus, ibi in pace Deo animam suam reddiderit, magno fui desiderio apud omnes relicto. XXXI. ERMENIUS. 1 I Silvtriipfipi i. CbiUtfarti 14. Ermenius, ait antiqum codex, pro Eucherio vita exuto paucis post diebus ordinatus & consecratus est a beato Cæsario Arelat. episcopo in ecclefia sanctæ Mariæ Avennicæ, genere quidem Burgundio, profeffione autem præ- positus sive abbas monasterii sanctæ CruciS Arelatensis. Neque dubium fane quin ad hunc Ermenium abbatem pertineant hæc verba Bo- nifaciipapæ II.epistola XIV.adeundem Cæ- sarium Arelat. (cripta an. 530. in consirma- tionem synodi A rausicanæ secundæ ; Per filium, i inquit, nostrum Armenium presbyterum & abbatem litteras tua fraternitatis accepimus, quibus credideras postulandum &c. quod vero A. in E. illius seculi scriptoribus de facili transiret, exigua admodum est observatio… Exeunte mense Decembri an. 547. ipse pius Ermenius, cum annos decem & dies aliquot quiete ac beate ecdcsiam suam administrasset, diem clausit extremum. Antiquior index Santandreanus, hæc de eo breviter & examuffim subjungit : Ermenius ex converstatione & regimine Arelaten- sts monasteriiid pastoralem cathedram Avenio- EN IO NENS IS. 866 nensis evectus ecclesiæ, prasul egregius, prudens, & pervigil fuit, divinæque gloriæ & beata Maria virginis Dei matris obsequiistudiosus. XXXII. ANTONINUS. Vifilii p*pt 9. CbiUt farti rtgit 3$. E terris educto Ermenio delectus est in ejus loco Antoninus doctus, strenuus, prudens, & ardens fide ac zelo, qui per id tempus in Arauss- cana ecclesia archidiaconus multo virtutum lumine radiabat, vide Sammarthanos. Antoninus cum jam quindecim & amplius annis de episcopali dignitate siia, virtutum & meritorum lumine radiadet, procurrente supra quingen- tesimum sexagefimo tertio, obiit, diem &men- sem antiquorum nemo docet. Vir, ait codex noster auctoritate Santandreani indicis sirmatus, propemodum laudum illius notatiuncula, egregia pietate præditus, mitis, castus, purus, & animo generosos, qui multa Avenione ædisicia sa- cra refecit, & mores clericorum siiorum nunc privatis monendo sermonibus, nunc yitæ suæ exemplis publicssque adhortationibus in melius commutavit. XXXIII. JoHANNES III. Jmjnms III. CUUrii rtgii J. Vetustiflimus codex noster docet ipsum Johan- nem, cum inter senatores civitatis Avennicæ, genere, virtute, prudentia, cura etiam & tutela rerum publicarum nobilisiimus emineret, uxorque ejus e vita nuper excesiisset, in pontificem a clero omni & populo, repente fuisse postulatum, siagitatumque aClotario Francorum rege, sanctæ ut Avenionensis ecclesiæ gubernacula suscipere cogeretur. Quæ postulatio tam justa digna regi visa, ut extemplo mandarit eum fecundum usus ecclesiæ pontificalibus exornari infulis, episcopumque sacrari per mctro- politanum suum venerabilem SapaudumAr- chimystam Arelatensem, qui præceptum regij magna cum animi alacritate & civitatis Avennicæ exultatione perfecit. Anno autem 590. Johannes vigesimo septimo fui præfulatus anno nondum decurso, mensis Julii decimo sexto, ad supernas evolat sedes : illatum volunt antiquæ tabulæ & index Santandreanus, ejus corpus multa cum veneratione templo Deiparæ Virginis ante princeps altare. XXXIV. N… Crogrnifaftt. Cluarli II. rogi, g. Quis fuerit Johannis successor nemo unus ex j vetustioribus recentibusque invenitur, qui vel 1 verbo illum nominet in omnibus historiis, ta— j bulis, diariis, brevibus, atque matriculis, sed nec mihi ea vis ut assequi poffim… Hunc tamen anonymum episcqpum Avennicæ civitatis condicio anno 600. suis non defuisse partibus, circa subditos ad virtutem & pietatem erigendos, cum seCuto proxime sexcentesimo primo anno e jus opera collegium canonicorum primum institutum est, sacris cultius splendidiusuue peragendis mysteriis, in ædequæ nostræ Dominæ de Donis nomen habet. Anno sexcentesimo vero quinto e terris eun-
