ANNI CHRISTI.
A1640. abbatia B. Mariæ de Caſtellariis diœceſis Pictavienſis donatus eſt. Feliciter demum ipſo annitente Henricus Sorbonius marchio de Malauſe, hæreticæ pravitati nuntium remittens, orthodoxæ fidei nomen ante obitum dedit 1647. |
ANNI CHRISTI.
D. O. M
Hic jacet Gaspardus de Daillon du Lude epiſcopus Albienſis, reg. ord. commen. qui ſpreto magnifico funere, prohibita per ſupremas tabulas ſepulcrali mole, ſolas piorum preces expoſcit. Henricus de Daillon du Lude, dux & par Franciæ, reg. ordinis torquatus eques, summuſque rei tormentariæ in Gallia præfectus patruo de ſe optime merito, tumulum excitaſſet pro utriuſque dignitate, niſi voluntatem extincti quam ſuam ſequi maluisset, ratus optimam erga mortuos pietatem quæ voluerint meminiſſe, quæ mandaverint exſequi. Obiit 25. Julii anno 1676. ætatis 74. |
Serroni
I. Hyacinthus. HYacinthus Serroni patria Romanus, ordinis S. Dominici alumnus, ſit epiſc. Arauſicanus anno 1646. favente præſertim cardinali Julio Mazarini, cui ipſius peritia, prudentiaque in agendis erant probe notæ. Ideo miſſus eſt in Cataloniam a rege Ludovico XIV.C ut præfecturam tum ærarii, tum fori gereret in exercitu ; & pace poſtea facta inter Galliam & Hispaniam, limites ſtatueret cum Petro de Marca Conſeranenſi epiſcopo. Anno 1661 deſignatur a rege Christianiſſimo epiſcopus Mimatenſis, tum primus archiepiſcopus Albienſis, menſe Aprili, an. 1676.1676. die 7. Auguſti, hoc enim tempore, ut diximus, hæc ſedes metropolitana facta eſt. Obiit autem die 7. Januarii anno 1687.1687. ætatis 70. Jacet in eccleſia Dominicanorum ſuburbii ſancti Germani apud Pariſios. Præter tres illas ſedes epiſcopales quas obtinuit succeſſive, abbatiam Caſæ-Dei ordinis ſanctiD Benedicti apud Arvernos celeberrimam poſſidebat. Laudatur ob fundata Mimati collegium & ſeminarium. De hoc antiſtite noster Claudius Estiennot ſeriem abbatum Caſæ-Dei texens, non ineleganter ait : Præſul eſt ſane eruditiſſimus & humaniſſimus, quique, ut cum Sidonio loquar, agit ſine superbia nobilem, ſine invidia potentem, ſine superstitione religioſum, fine jactantia litteratum, ſine aſperitate fortem, ſine popularitate communem... Juvandis litteris natus eſt, antiſtes cedro dignus, quem musæ quas colit non ſinent mori.
II.Le Goux Carolus E
Niſi nobis animo fixum ſederet immotumque, ſobrie admodum de præſulibus noſtræ Galliæ, quamdiu vivunt, loqui, ne vel eorum gratiam (quod abſit) aucupari videamur, vel ipſis oneri ſimus, laudes eorum tametſi debitas publicando : vix ullus ex omnibus eccleſiæ Gallicanæ antiſtitibus foret, quem in noſtra Gallia Chriſtiana celebrare magis aut averemus aut deberemus, quam Carolus le Goux de la Berchere ; quippe quæ ipſi potiſſimum lucem quam tandem aſpicit debeat. Nam ut cognovit illustriſſimus hic primas non minus reipublicæ litterariæ, quam eccleſiæ princeps optimus, immenſo hoc fœ- |
tu concepto jamdudum nos parturire, de ſuſcepti operis utilitate, præſtantia, dignitate ad patres in comitiis generalibus congregatos an.1710. qua maxime pollet facundia, retulit, perſuaſitque ſacro ſenatui, ut noſtros labores levare, conatuſque juvare non dedignaretur. Hæc ſane ſilentio præterire nec licebat, nec decebat. Nunc ad conſuetum narrandi modum redeamus.
Carolus le Goux de la Berchere, ex antiquiſſimo apud Burgundiones genere, quod nobilitas tum equeſtris, tum togata multis a ſeculis illuſtravit, ortus eſt. Pater ejus Petrus ſenatus Burgundiæ primum princeps poſt suum genitorem ; deinde ſenatui Delphinatus eundem ſummum magiſtratum gerens præluxit : mater paris fere nobilitatis fuit Ludovica Joly. Piorum parentum juſſu in bonis moribus & litteris inſtitutus ab ipſa infantia Carolus, in virtutum stadio, in doctrinæ præſertim ſacræ ſtudio, brevi plurimum profecit, ut lauream doctoris in ſocietate Sorbonica nullus potiori jure ſit conſecutus. Factus regis Christianiſſimi eleemoſynarius, innotuit ſtatim oculiſſimo principi, qui, ut eſt æquiſſimus meriti æſtimator, deſignavit eum Vaurenſem epiſcopum menſe Junio anno 1677. Anno 1685. vocatur ad Aquenſem metropolim. Paulo poſt, ſcilicet anno 1687.
D. O. M
Illuſtriſſimus ac reverendiſſimus in Christo pater D. D. Carolus le Goux de la Berchere archiepiſcopus & dominus Albienſis, pro ſingulari in divum |
