ANNI CHRISTI. Ade Lautrec abbatiſſa Veteris-muri. Hominem exuiſſe die 30. Maii anno 1383. legitur in calendario Cartuſiæ Caſtrenſis, ubi additur eum legaſſe huic domui quadraginta francoS, ibique habere anniverſarium.
de Roye.
VIII. Guido.
Guido ex ampliſſima familia toparcharum de Roya, qua vix ulla in tota Picardia, imo in Gallia, aut antiquior aut ſplendidior, multis jam onuſtus ſacerdotiis, Eliæ ſubrogatus fuit an. 1383.1383. die octava Octobris, ut docet liber actorum conſiſtorialium. Ejus nomen præfert conſcripta pro ſyndicatu monachorum eccleſiæ cathedralisB tabula, an. 1384.1384. Fuit archiep. Remenſis an. circiter 1390. Consule Remenſium archiep. hiſtoriam, ubi legeſis ejus teſtamentum & mortem luctuoſam.
IX. Deodatus II.
Excipere debet Guidonem in ordine præſulum Caſtrenſium Deodatus ; ejus etenim memoria conſignata eſt in chartis an. 1386.1386.
X. Johannes II.
Johannes dictus Engardus aſcendit Caſtrenſem cathedram die 2. Decemb. an. 1388.1388. HuncC eſſe conjicimus Johannem Caſtrenſem præſulem, cujus teſtificatio legitur in notis Baluzii ad vitas paparum Avenionicol. 1215. ſedentium, ex qua intelligitur ipſum fuiſſe Romæ tempore mortis Gregorii XI. quando tantus pro electione ſucceſſoris ortus eſt tumultus, an. 1378. al. 79. Memoratur variis in inſtrumentis annorum 1396. 1405. 1407. 1410. uſque ad 1415. Recenſetur in actis concilii Piſani an. 1409.1409. inter illos præſules qui adfuerunt per legatos. Præfuit uſque ad annum 1418.1418. quo efflavit animam. In libro obituum Cartuſiæ Caſtrenſis de eo legitur : ObiitD 27. Maii dominus Johannes Engardi epiſcopus Caſtrenſis, qui fecit conſummare caput eccleſiæ, & dedit centum ſcuta auri pro lignis chori, & multas alias pecunias expendit in opere eccleſiæ ultra mille francos fortis monetæ. Et niſi ipſe fuiſſet, eccleſia non fuiſſet concamerata præter caput tantum : & multa alia bona fecit.
XI. Aimericus.
Aimericus, quem alii Natalem cognominant, alii vero Nadal, fuit doctor decretorum, papæ referendarius, abbas ſancti Saturnini Toloſ. & epiſcopus Condomienſis ; qua ex ſede, quodE pertinaciter adhæreret Petri de Luna partibus, deturbatum eum lego, ſed poſtea regiis litteris reſtitutum an. 1409. quæ forte cauſa fuit mutatæ ſedis. Fit illius mentio ut electi Caſtrenſis ab an. 1418.1418. & deinde ut epiſcopi in aliis chartis. Bzovius annalium eccleſiaſticorum poſt illuſtrem cardinalem Baronium ſcriptor, tomo XV. in an. 1424. num. 23. refert Petrum Panthum epiſcopum Caſtrenſem, & Dominicum de S. Geminiano apoſtolicæ cameræ auditorem, pro parte prælatorum nationis Italicæ, interfuiſſe diſſolutioni concilii Senenſis, ſeu potius tranſlationi ejuſdem Baſileam, quæ urbs Communi conſenſu deputatorum quinque nationum Italicæ, Gal- |
ANNI CHRISTI. licæ, Germanicæ, Hiſpanicæ, & Anglicæ electa eſt ad celebrandum concilium, quod ex ordinatione Conſtantienſis ſynodi, & decreto Martini V. quamprimum indicendum erat & convocandum, imo indictum & convocatum fuerat anno ſuperiori 1423. primo in urbe Papienſi, deinde Senis Tuſciæ civitate. Verum cum nulla de Panthi epiſcopatu præter illud unicum quod refert Bzovius, ex antiquis auctoribus & domeſticis ſcriniis ſuppetant argumenta, prætereaque legatur eum egiſſe pro parte prælatorum nationis Italicæ, merito in dubium revocari poteſt, utrum Caſtrenſis Gallicæ, an Italicæ urbis præſul fuerit. Certe anno 1422. Petrus quidam Caſtrenſis in ltalia prope Parmam epiſcopus notatur, & adhuc an. 1432. apud Ughellum in Italia ſacra. E vita deceſſit Aimericus menſe Octobri 1421.1421. ut inſcribitur necrologio ſancti Saturnini.
XII. Raimundus II. Mairosi.
Raimundus Mairoſius de Avilhano ** al. de Amilhano. diœceſis Ruthenenſis, utriuſque juris doctor, tituli ſanctæ Praxedis preſbyter cardinalis, cujus fit mentio apud Onuphrium, Ciaconium, Bzovium, &c. ex Tricaſtinenſi epiſcopo Caſtrenſis renuntiatus eſt. Et non longe poſt a Martino V. in purpuratorum patrum ſenatum electus 1426.1426. ix. kal. Julii. Hoc eodem an. die 14. Septembris compoſuit lites inter Vitalem de Maloleone epiſcopum Ruthenenſem, & ejus capitulum, epiſcopatu Caſtrenſi tunc fruens ſub adminiſtratoris perpetui titulo. E vita migravit die 22. Octobris, an. 1427.1427. in medio eccleſiæ ſui tituli terræ mandatus Romæ, & donatus marmoreo tumulo, cum hac pia inſcriptione : Ego Raimundus Mairoſi, tituli ſanctæ Praxedis preſbyter cardinalis, Caſtrenſis vulgariter nuncupatus. Hæc eſt requies mea in ſæculum ſæculi, hic habitabo, quoniam elegi eam. Orate pro me fratres.... Anno Domini mccccxxvii. die xxii. menſis Octob. obiit.
XIII. Johannes III.
De hoc epiſcopo pauca hæc novimus, eum fuiſſe Carolo VII. Francorum regi a confeſſionibus, & epiſcopum Caſtrenſem ; denique collegio cardinalium adſcitum a Felice V. quem concilium Baſileenſe papam creaverat contra Eugenium IV. verum ſummum pontificem. Hæc docent Borellus, Friſonius, Catellus, Robertus, qui laudat Onuphrium & Ciaconium. Hunc noſtri Sammarthani cognominatum fuiſſe Amardy volunt, ſed minime accenſendum Caſtrenſibus præſulibus exiſtimant. Chartæ nos deficiunt ad dirimendam controverſiam hanc neceſſariæ. Namque in bellorum pluſquam civilium, procella perierunt. Ingenue tamen fatebimur nulla urgere argumenta petita ex Petro Cotinio, de quo infra, ut hunc Johannem expungamus.
XIV. Petrus II.
Hujus epiſcopi cognomen tacet Catellus, quem noſtri Sammarthani Cotinium appellant, dicuntque eum ut nuntium apoſtolicum a Martino V. miſſum eſſe ad Johannem Castellæ re- |
Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/70
Haec pagina emendata est
71
72
ECCLESIA CASTRENSIS.
