Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/72

E Wikisource
Haec pagina emendata est
75
76
ECCLESIA CASTRENSIS.

ANNI CHRISTI.
A
XIX. Johannis V.

de Martigny.Johannes Caroli gentilis, ut idem utriuſque cognomen probat, recenſetur poſt ipſum inter Castrenſium præſules a Chenutio, Catello, Claudio Roberto & Borello. Eum nonnullorum calculo rejiciendum & ablegandum eſſe dicunt Sammarthani fratres, nulla addita ratione. Damus auctoritati conteſtatorum quos appellavimus ſcriptorum, qui non ita longe aberant a temporibus de quibus ſcribebant, ut nomen hujus Johannis nudum retineatur.

de Martigny.
XX. Petrus III.

Ex eadem gente Martiniaca tertius hic præſul,B Caroli de quo ſupra, & Reginaldi Vabrensis epiſcopi frater, ut quidam opinantur, ſedit ab anno circiter 1509.1509
1526.
ad an. 1526. ut fidem faciunt exceptæ ab actuariis, ſingulis pene illius epiſcopatus annis tabulæ. Hic ultimus fuit eorum qui capituli aliorumque electorum ſuffragiis, ad epiſcopatum vocati fuerunt.

de Martigny.
XXI. Carolus II.

Hic eodem ex genere ac Carolus I. prognatus, a rege Franciſco I. nominatus & deſignatus juxta pacta ſeu concordatum LeoneC X. ſummo pontifice facta epiſcopatu potitur : sed vix duobus annis.

de Tournon.
XXII. Jacobus.

Jacobus ex nobiliſſima gente Turnonia, filius Juſti domini de Turnone fratris Franciſci cardinalis, ex Johanna de Viſſac, Caſtrenſem obtinuit cathedram an. 1531.1531. & paulo poſt de monachis eccleſiæ ſuæ in canonicos ſeculares tranſmutandis, juxta nonnullorum vota, cogitavit ; accedenteque Franciſci regis petitione, Paulus papa III. an. Christi 1535.1535. ſui pontificatus an. 1. vii. idus Julii bullam dedit Romæ, qua monachos illos abſolvit a vinculo monaſticarum legum, & regulæ S. Benedicti, eo quod mala conſuetudo (quæ potius corruptela dici deberet) vivendi contra regulam ipſam, de jure ipſius eccleſiæ monachos relevare non poterat, ſi tamen a pœna temporali, non ab æterna, ut legitur in fulminatione hujus bullæ an. 1688. typis excuſaeVide C. VIII. pag. 15. col. 1.. Tunc conſtabat capitulum majori priore, eleemoſynario, infirmario, cantore cabiſcolo nuncupato, ſubcamerario, ſacrista, & 24 monachis. Ac per novam bullam ex majori priore factus eſt major præpoſitus : ſicque alia officia clauſtralia, convecta ſunt in totidem dignitates.E Exſecutor bullæ fuit Falco Auranc, in utroque jure baccalaureus, decanus S. Petri de Burlatio in hac diœceſi. Verum refragante ſenatu Toloſano, nonniſi anno ſequenti effectui demandari potuit hujuſmodi reſcriptum apoſtolicum. Interim Jacobus præſulatum ejuravit in gratiam ſequentis epiſcopi, & ad ſedem Valentinenſem evectus eſt.

de Vesc.
XXIII. Antonius.
Antonius Caroli de Veſco baronis Grimaldi ** Grimaut., Caſtri-rainardi in Provincia, Caſtri-novi, &c. Antoniæque Claromoniæ filius, antea præ-

ANNI CHRISTI.
centor Avenionenſis, & Valentinenſis epiſcopus, permutatione facta cum Jacobo, Caſtrensis renuntiatur an. 1535.1535.
Vide C. VIII. ibid.
ac paulo poſt inchoatum opus de abjiciendo monaſtico ſtatu reſumitur. Nam Falco d’Auranc, cui a papa demandata fuerat bullæ exſecutio, acceſſit die 22. Septembris, an. 1536.1536. ad atrium principalis portæ eccleſiæ, præſentibus Antonio epiſcopo, Antonio de Bone majori priore cum 19. monachis, judice ordinario, procuratore regio, civitatiſque conſulibus. Ibique lectis pontificiis litteris, & præmiſſis multis inquiſitionibus de more, in capitulo monachos, qui ad faciendam confeſſionem generalem in genua procubuerant, ab omni excommunicationis ſententia, apoſtasia & irregularitate, quibus cauſa tranſgreſſionis regulæ divi Benedicti innodati forte exiſtebant, abſolvit. Tum eoſdem interrogavit utrum habitum monaſticum vellent dimittere. Reſponderunt major prior & ſex alii, nolle ſe dictum habitum relinquere, etſi nequaquam vellent S. Benedicti regulæ ſubjici. Ceteros habitu monaſtico exuit, ac ſuperpellicio & almutia induit : cui mutationi plurimi ex monachi ;, qui vocati noluerunt adeſſe, interceſſerunt. Confirmata eſt tamen decreto ſanctioris Conſilii 16. Maii anno 1547.1547.

Antonius ad firmandam politiam novi ſtatus eccleſiæ ſuæ, plurimas conſtitutiones edidit cum conſenſu capituli, quocum tranſegit an. 1549. tandemque epiſcopatu probe perfunctus, corporis ſolutus eſt ergaſtulo an. 1551.1551.

d'Auraison. Ipſe epiſcopus una cum canonicis carceri mancipatus, nec niſi multo ære perſoluto dimiſſus eſt, omnes eccleſiæ expilatæ, & a fundamentis everſæ ſunt. Interea Claudius qui multis annis poſtea ſuperſtes fuit, & comitiis Bleſenſibus an. 1577.1577. interfuerat, ſpontaneum ſibi indixit exſilium : attamen ut ſuæ diœceſi afflictæ utcumque opem ferret, per præpoſitum eccleſiæ cathedralis vicarium ſuum eam gubernavit, donec an. 1583.1583. ex hac vita migravit.

de Lorraine.
XXV. Carolus III.
Carolus a Lotharingia cardinalis de ** Vaudemont. Vadani-monte, patre Nicolao duce Mercuriano, & Vadani-montano comite, matre Johanna Sabauda, Philippi a Sabaudia ducis Nemoroſii filia natus, frater Ludovicæ reginæ, Henrico III. nuptæ, inter Caſtrenſes epiſcopos a Chenutio, Catello, Roberto, &c. accenſetur emietque. Electus autem eſt a Gregorio XIII. & relatus in numerum cardinalium feria vi. ix.