« 9J ECCLESIA j ■ Caprasio tribuimus, morem gessimus traditioni l CHRISTI ^°^*ernæ » <luani contendunt esse perpetuam inter populares. In nonnullis catalogis Caprasio successer datur S. Viucentius, quem ab eo diaconum ordinatum esse narrant ; sed cclcbratur tantum ut diaconus & martyr a Gregor. Tur. Iib. de Glor. Mart. cap. 105. & in veteri martyrol. tom. iv. Spicilegii Iegitur : F. idus Junii in Gallia Pompciaco pajfio S. Vincentis martyris. Laudati catalogi locum dant post S. Vincentium cuidam Auxilio, ut testatur V. Clar. D. de ia Bcnazie ; sed hi indices non tantæ sunt antiqui- tatis, ut fidem extorqueant & mereantur. I II. S. PhoebadiUs. Phoebadius, qui & Fegadius, & Sebadius, & * Agenni PhitadiiiS *, ortu non Hispanus sed Gallus, atque 5 ? Fwi. provincia, ut videtur, Aquitanus, quia nostrum eum vocat Sulpicius lib. 2. pag. 161. Agenni e- piscopus. Quo anno ad hanc dignitatem evectus fuerit incertum ; post annum 3 47. asserit vir do- ctissimus, quia, inquit, inter præsules qui Sardi- censi concilio interfuere non recensetur. Vir suit pietate ac doctrina clarissimus, hæreticorum omnium, Arianorum maxime, flagellum. Missam in Gallias a Constantio fecundam fidei formulam Sir— C miensem, quam ipse Arianam Potamii persidiam vocat, una cum aliis Gallicanis præsulibus refpuit ac damnavit, sed & præ ceteris, conscripto hanc iu rem libro ad examen revocavit, & nodue confutavit. Hic liber primum a Petro Pithceo Pariliis anno 1586. editus, inde in Patrum bi- bliothecis insertus, demum a Gasp. Barthio recen- situs, & animadversionibus iilustratus est. Adfuit lynodo Ariminensi in Italia an. Christi 359. 3 5 9 • a Constantio coactæ, una cum plurimis ex Gallia & Aquitania præsulibus, quibus cum ex fiseo publico ordinatæ essent annonæ, notatu dignum observat Severus, suis sumtibus eos vivere ma-1 luisse, ut siclibertas fidei servaretur.Eorum quæ pro fide catholica contra persidiam Arianam, nondum captivatis patribus, acta sunt, pars magna fuit Phoebadius. Sublata libertate ac vi retentis epi- scopis ut novam fidei sormulam chirographo suo simarent, omnes Arianorum impetus, etiam post- quam ceteri fere omnes cesserant, invicto animo sustinuit, profestus malle se exsilium, imo & mor- tem pati, quam errore fœdari. At tandem Tauri præfecti fraudibus ac fictis lacrymis & prætensæ unitatis amore deceptus, sormulam a se, prout li- buit.immutatam, ac nihil nisi catholicum, ut ipsi p videbatur, complectentem, admisit, & subserlpto nomine confirmavit. Rem gestam narrat Severus præfatolib. 2. his verbis : Compertis quæ decreta erant, maior rerum & con[iliorum perturbatio : dein paulatim plerique nostrorurn, partim imbecillitate ingenii, partim tædio peregrinationis evicti, dedere se adversariis, donec ad viginti usque nostrorurn nu- merus imminutus est. Sed lu quanto pauciores, tanto validiores erant, constantissirnusque inter eos habe- batur noster Fægadius & Servatio Tungrorum eju- seopus : hos, quia minis & terriculis non cesserant, Taurus precibus aggreditur, & lacryrnaus obtesta- \GINNENSIS. 896 L tur, meliora uti consulerent, clansos intra unam ur— ——— bem episcoposjamseptimum mensern agere : injuria AHNI. hyernis & inopia confectis, nullam fpem reversionis dari, quis tandem esset finis ! sequerenturplurium exemplum, auctoritatem saltem ex numero /umerent. Etenim vero Fægadius paratum se exsilio, atque ad omne supplicium, in quod deposeeretur, profiteri se ab Arianis conceptam fidem non recepturum. Ita in hoc certamine aliquot dies tracti, ubi parum ad pa- cem proficiebant, paulatim & ipse infractior, ad extremum proposita conditione evincitur. Hactenus de ipso Severus. Ad persidiam tamen Arianam usque cave ne putes evictum. In fide constans, J nihil nisi catholicam fidem in formula contineri sentiebat, deceptus videlicet fraude Valentis Mur- sorum episeopi, qui confessioni fidei Christum non esse creaturam afferenti, hanc daufulam addiderat, ut sunt aliæ creatura, quibus errorem obvolvebat. Fraude detecta acriter reclamavit, tantaque vi fraudem & errorem insectatus estPhœ. badius, ut ejus innocentiam ac fidei integritatem nemo non agnoverit. Quam ob causam de ejus fama nihil inde detractum, ejusque auctoritas nequicquam imminuta. Eo quippe nonobstante, concilio Valentino anno 3 74. præfuit ex ætatis 3 74. privilegio ac personæ merito, ut Osius in Sardi- » censi. Præfuit & Cæfaraugustano subannum 380. 380. cum Aginnumad Hispaniensem provinciam per- tineret, in quo & Fatidius nuncupatur. Piæter librum adversus Arianos, alia conseripsit opera, de quibus Hieronymus de scriptoribus ecclesiasti- cis cap. 108. dicuntur & ejus alia esse opufcula, quæ necdum legi. Nonnulli quibusilam ducti con- jecturis orationem contra Arianos, quæ Gregorio Nazianzeno & Ambrosio assignatæ sunt, Phœba- dio tribuerunt ; at leves sunt ejusinodi conjecturæ. Exstat Ambrosii ad illum & ad Delphinum Bur- degalensem epistola. Ad decrepitam usque ætatem eum vixisse testatur Hieronymus his verbis : Vivit i usaue hodie decrepita senectute. Atque adeo per 40. Iere annos Aginnensem rexit ecclesiam, ab anno scilicet 3 47. aut 3 48. quo librum adversus Aria- nos conseripsit, ad 3 9 2. quo de illo Hieronymus 396. iu præfato tractatu. De eo in proprio Aginnensis ecclesiæ plura re- feruntur. Festus ejus dies cum anniversaria so- lemnitate S. Marci concurrit. Ipsius coepus ja- cuit multo tempore apud Petrocorios, cum reii- quiis S. Alvertæ virginis Aginnensis ac martyris, quæ germana fuit S. Fidis : ac tandem transtatum est ad locum de Benerkis Tolosanæ diœceseos ad • fluvium Aurigeram *, in ecclesia ubi nunc servatur. * ia Rieg^ Bernardus Andegavensis libro manuseripto, quem Fulberto Carnutensium pontifici nuncupavit circa annum 1012 : Urbs Aginnurn, inquit esaper omnes urbes Aquitaniæ multis olim sanctorum patrociniis illustris emicuit, quibus pene omnibus temporum pro- cesse, ignoto quo nescio suo peccato, viduata reman- sit, partim vi, partim furto sublatis. Invenies, A- quitatiiæ viator, quod ipse experimento comperi, di* veesis in locis, qui tibi dicant, hoc est corpus illius martyris ab Aginno transtatum ; hic illius virginis vel consesseris, vel tanta portio illius sancti, quorum unus Phœbadius habetur Petrogoras allatus. Stetit
