897 ECCLESIA A ■’olimad muros Aginni intra urbem & prope ba— A ANNI filiae g. Caprasii, templum B. Phœbadio con- CHR1STI fertum dirutum elL Gavidium successisse Phœbadio alleverat BoI- Iandus iu notis ad vitam S. Hilarii Act. Jan. 13. pag. 79 o. Succefficei Gavidius, quem hic citat <5e- verus. Severum appellat, at in cassiim profecto. Gavidium enim episcopum dicit Severus, at non Aginnensem ; quippe Histor. lib. 2. edit. AmsteI. 163 6. in 12. pag. 109. de Ariminensi lynodo sermonem habens, ait tres duntaxat Britannos epi- scopos annonas & sumtus necessarios ex fuco sumsisse, sanctius putantes fiseum gravare, quam B singulos, idque unum ad praeiens institutum habet ; Hoc ego Gavidium episcopum nostrum, quafi obtrectantem, reserre solitum audivi. Quid id est ! Gavidium Agenni sedisse 1 neutiquam. Imo eo- dem cum Phœbadio tempore vixisse constat, ac ipsi superstitem fuisse Phœbadium probabilissi- mum. Admissi ergo hac in re erroris falso insi- mulantur Sammarthani fratres. III. S. DULCIDIUS. Dulcidius, quem alii DuIcium vocant, Pha- badii discipulus. Ab lpso senescente, cum diaconi — duntaxat munus obiret, successer designatus ; eo defuncto, Deo volente, inquit Agiunensis ecdesiæ proprium, omnique populo acclamante, in epifcopali 4° 5 * cathedea constrtutus est. UIam tenebat anno 40 5. De eo iu antiquis monumentis nihil reperitur, nisi quod sub SS. Caprasii & Fidei nomine constru- ctamecclesiam dedicavit, sacrosque eorum cineres magna pompa transtulit, ut iu eorum vita apud Surium, & in veteri breviario Aginnensi manu exarato conscrlptum elL Post obitum iu sancto- rum numerum relatus est, ejusquesestivus dies a- gitur 16. Octobris. Sacram ejus corpus ad Cam- baretum vicum delatum, ac ejus intercessione æ— f gros quampIurimos in pristinum statum restitui testatur Gallicanum martyr6Iogium, cui suffiagan- tur Bemardus Guidonis episcopus Lodovensis, ac prior Vosiensis, ubi eum DuIcissimum vocat. Est porro Cambaretum prioratus in diœcesi Lemovic, ab Usercensi monasterio dependens. Quinam post Dulcidium episcopaIem cathedram Agiunensem tenuerint usque ad annum 5 40. non invenitur in fastis ecdesiasticis. Causam existima- mus quod his temporibus in manus Gothorum principum Aquitaniæ & Occitaniæ incidissent ; qui cum essent Anani & infesti Orthodoxis, mirum non est nullum fere reperiri inalbo episeoporum Agin- nensium a seculo IV. usque ad medium circiter æræ Chriftianæ seculum quintum. De iis audiendus Apollinaris Sidonius 1.7. ep. 6. ubi de Eurico Gothorum rege sermonem faciens, ait : Burdegala, Petrocorii, Ruteni, Lemovices, Ga- balitani, Elusani, Vasates, Convena, Aascences, multoque jam major numerus civitatum summis sa~ cerdotibus ipsorum morte truncatis, nec ullis deinceps episcopis in defunctorum officia suffectis (per quos utique minorum ordinum rninisteria subrogabantur) latum fpiritualis ruinæ limitem traxit…… Ita populos exceffic pontificum orbatos tristis intercisci fidei drspetatio premit….. nec per rnsticas solum GENNENSIS. 898 solitudo parochias t ipsa insuper urbanarum eccle— ■ fiarUm conventicula rarescunt. Quid enim fidelibus ANNI solatii superest, quando clericalis non modo discci— s plina, verum etiam memoria perit. Hinc cum illis temporibus Bituricensis eligendus esset metropoli- tanus, Provincialibus ab Eurico sublatis, vicinarum provinciarum evocandi fuerunt episcopi, ait Sirmondus in ejusilem Sidonii epist. 9. libri 71. Nonnulli circa hæc tempora Lupum Aginnen- sem episcopum confutuunt, Sidonii Apollinaris auctoritate, ut autumant, freti. Hic enim, inquiunt, undecimam libri 8. epistolam dedit Lupo papæ t & quidem Nitiobrigum, ut ex con- textu patet. Optandum sane nobis foret rem ita se habere, sic enim vacua episcopis tempora aliqua ex parte compleremus. Verum quidquid utilitatis inde nobis accedat, vincit apud nos veritas. Nihil nobis habere videtur Sidonius, quo Lupum Agen- ni sedisse probetur ; 1°. enim papam illum nequa- quam exhibet præfatæ epistolæ inscriptio in accu- ratissima Jacobi Sirmondi editione, sic enim habet : Sidonius Luposuosalutem. 20. sed papam dixerit, certe Nitiobrigum præsuiem fuisse nullibi signifi- cat. Id quippe unumasserit de Lupo : Quid agunt , Nitiobriges, quid Vesunnici tui, quibus de tesibi al- ’trinsecus vindicando nascitursempersancta contentio. Optime sane, si illum ut suum episcopum sibi vindicassent, verum nihil miuus. Quid ergo ? sub- dit : Unus te patrimonio populus, alter etiam matrimonio tenet. Cumque hic origine, iste conjugio ; melius illud, quod uterque judicio, ie tamen, munere Dei, inter ista felicem t de quo diutius occupans do fpossedendoque, opera pretium est votiva populo* rum studia conjligeredrik. deepiscopatu nihil omni- no ; nempe sibi dium vindicabant Nitiobriges ob cognationem, minime vero tanquam pastorem. IV. BebIanUs. De Bebiano nihiI in eecIesiasticis monumentis reperimus, nifi quod concilii Aurelianensis V. ca- nonibus cum aliis quinquaginta episcopis statim post Maxfmum Cadurcenfis ecclesiæ antistitem subseripsit anno 549. Paulo ante, circiter anno 549* 5 40. Maurinus B. Eutichii martyris filius a S. Ger- mano Capuano episcopo baptisatus, ac levita or- dinatus, Agennum repetens, martyrium complevit 7. cal Decemb. De eo pIuribus agit breviarium Aginnense. V. POLEMIUS. « PoIemius reperitursubscriptussynodo Parisiensi 573. quartæ, anno 573. de eo nihiI præterea. VI. SUGILLARIUS. Episcopatum tenuit anno Christi 580, 580. VII. ANTIDiUS. Antidius, qui & Antistius, sub finem VI. se- culi Aginnensem rexit eeclesiam. Illius meminit Greg. Turon. histor. lib. 8. edit Ruinartii nostri n. 2. col. 378. refertque quod cum a rege Gunt- chramno ad convivium admissiis fuisset una cum aliis episcopis, cum de nonnuIlis expostulasset Guntchramnus, ipsi & Nicasio Ingoiffincnsium
