n ; + ECCLESIA P —— perum, cum thuribulis ac incenfi fragrantia, eum t ANNI crucibus & cereis accensis, agminibufque multis ca~ CHRISTI nentium, hocsanctum coepussujcipieus, pergere capit ad urbem. Tunc ibi quædam aderat femina multis jam annis in tantum curva, ut etiam caput instexum pene adhæreret genibus, cum paululum o- culos erexisset ad sanctum martyrem & ad feretrum, reversum est adpristinum vigorem ejus corpusculurn. Mirans hoc pontifex, & omnes illic adstantes, virtutem Dei ac beatissimi martyris, tunc cum canticis & magnis laudibus perventum est ad urbem, ln suburbana basilica in qua B. Radegundis requiescit, introivit beatus pontisex cum sancto corpore martyris. Igitur cum amotum fuisset ab urbe, & ab I ipsius civitatis præsule cum suis facerdotibus & mi- nistris humeris propriis fuisset quibusdam spatiis de- portatum, & usque Zeejuoyalo quodam viculo cum magno triumpho fuisset delatum, ulu cum magna Turba monachorum de sancti Afaxentii ccenobio in quo prius fuerat abbus constitutus, gaudentes obviam processerunt, suum pastorem cum magno favore suseepturi. Tum c. 20. ln ipfius beatissimi martyris honore, inquit, jusse pontificis domni Ansoaldi, o~ pere hujus Audulphi patris monasterii miræ magni- iudinis fabricata est domus. Quo carisenate supra- dictus pontisex votum quod vovit perficere volens, huic loco acceffic cum omnibus suæ ecclesiæ facerdo- tibus, ac turba magnificorum, catervaque populi & plebe magna, & quidem cum magnis laudibus /anctum sepelierunt corpus beati martyris. Acta cu jus dum conventus habiti in palatio Theoderici Fran- 688. corumregiSan. 688. tom. 6. concit Labb. pag. 1878. narrant Ansoaldum contendisse de posses* sione corporis S. Leodegarii cum Ermenerio ejus succestbre in sede Augustodunensi, & cum Vindi- ciano Atrebat. præsule, at vicisse, ac pretiosi corporis potitum esse. 6q 3. Anno 69 3. adfuit placito Clodovæi regis pri- die cal. Martias, apud Valencianas, cum multis præ- sulibus & optimatibus, ut legitur tum lib. vi. Di- plomaticæ Mabill. tum in ejus Annalibus ad an- num 693. num. 25. 69 6. Sedebat adhuc Ansoaldus an. 69 6. quo videli- cet sua subscriptione munivit cum plurimis præsu- libus privilegium ab Agerardo Camotensi episco- po concestum ignoto nunc B. Mariæ monasterio ; quod exhibet Mabill. lib. 6. Diplom. n. 2 5. pag. 478. invita sancti Philiberti editasec. n. Bened. pag. 824. Legimus quendamenergumenum, ip- siuS & Philiberti precibus liberatum. Eum tandem factum esse monachum significare videtur scriptor vitæ S. Philiberti, ubi ait eum fuit religionis nor— p jna episcopalem coepisse inclinare potentiam. XXVIII. EpaRchIUS. Eparchius seu Ebarcius inter primos NobiIia- censis monasterii benefactores recensetur in diplomate Ludovici regis Aquitaniæ, quod ex authen- ticoedidit Mabillonius tom. 2. AnnaLpag. 715. Datum est diploma mense Decembri anno deci- mo-tertio regnante Carolo rege. Ex ilio quidem instrumento deprehendi non potest ætas Eparchii ; at saltem inde habemus lpsum fuisse Ansoaldi suc- cessorem ; hoc enim ordine Pictavienses episcopi Tottus N. ICTAVIENSIS. 115 ; qui bona Nobiliaco contuIerunt recensentur, An— ■ ■*" soaldus, Ebarcius & Guosbertus. ANNI CHRISTI XXIX. MaxIMINUs. Hic episcopus nudo notus nomine, non ideo rejiciendus est quod iu diplomate Plpini superius saudato sit omistus. Ibi enim scopus non est re- censendi Pictavienses episcopos, ied eos tantum, qui benefactores Nobiliacensis monasterii fuerunt: certe ante Annales Mabillonii editos Eparchium, Marcellinum & Gausbertum solo ex nomine cog- noseebamus. Sed Pipini diploma iu lucem prola- tum hos præsules ex tenebris eduxit, & forte ali- I quando simile instrumentum ex archivorum pul- vere eruetur, cujus ope noster Maximinus revi- viscet, & cum eo præsules aIii. Forsan is est de quo inchron. Turon. 1226. Philippus episc. Picta- viensis apud monastrrium SilIe coepus S.Maximini episcopi Pictavienlis, quinto idus Octobris, a terra levavit; nam alium Maximinum non novi- mus inter Pictavienses episcopos. XXX. GaUSBERTUs. Gausbertus, in saudato Pipini regis diplomate Guozbertus, ibidem recensetur inter illos qui No- biliacensi cœnobio beneficia contulerunt. * XXXI, Godo. Godo cui cognomen deRupe-cavardi tribuitur, in codice GalteriiB inscriptus, an. 757. consensit • privilegio Gorziensibus concesse monachis, ut 757* probat ejus nomen huic instrumento additum. In subscriptione tamen hujus episcopi dissimulatur ejus sedes:unde sola ex conjectura Cointius vult eum Godoni Pictavorum episcopo tribuendam. Notandum insuper legi in subscrlptionibus Audo- nem, non Godonem. Circa hoc fere tempus Godo quidam fuit episcopus Tullensis ; præerat- que jam an. 764. Attamen non est is Godo sub- ’seriptus privilegio Gorziensi; nam tunc, an. vide- licet 7 57. Tulli Leucorum episcopus erat Jacob, qui chartæ præsati privilegii nomen suum addidit & calculum. Sequuntur quatuor episcopi solo noti nomine. XXXII. MaGNIBERTUS. XXXIII.Bertaldus, in magno Galt. Bertalidus XXXIV. BENEDICTUS. XXXV. Johannis II. Hujusepiscopi, & Apri S. Hilarii abbatis epi- taphium scripsit AIcuinus epigrammate 150. Am- borum tumulos Ato Apri succestor iu abbatia S. Hilarii muro cinxit, ne pedibus transeuntium te- rerentur, condito prope illos altari ad offerendum pro ipsis sacrificium. XXXVI. Bertrandus I. Bertrandi episcopi fu mentio in tabuIis Carro- • Liber est veterum chartarum quem magnum GaIterium vocant. In eo est catalogus episcoporum, qui aefinit in Claudio deTonnerre, proindeque seriptus est poft an. t too. Hoc in libro cognomentum de Rochechouart datum Goaohi.recentis- fima manu est additum. Godonis Piflavorum episcopi meminit chron. Malleacense laudatum a Beflin. Eeee
