108
de congruentiis secundi gradus.
erit
non-residuum vel utriusque
,
, vel neutrius. Priori in casu ex
sequitur
, et quum per hyp. sit
, erit
. Hinc per theor.
fundam., quod pro numeris
,
ipso
minoribus valet,
. Hinc
et ex eo quod
, fit per
. Q. E. D. Posteriori casu ex
sequitur
, hinc
,
, hincque tandem et ex
fit
ex
. Q. E. D.
3) Quando
per
non autem per
est divisibilis. Pro hoc casu
demonstratio tantum non eodem modo procedit ut in praec., neminemque qui hanc
penetravit poterit morari.
4) Quando
tum per
tum per
est divisibilis adeoque etiam per productum
(numeros
,
enim inaequales esse supponimus, quia alias id quod
demonstrare operam damus, esse
iam in hypothesi
contentum foret),
sit
atque
. Tum erit
, ad
et
primus atque
pro signo superiori formae
, pro inferiori formae
. Facile vero
perspicitur, ex ista aequatione deduci posse haec
;
;
. Ex
quod convenit cum
in (2) sequitur perinde ut illic,
esse vel simul
,
, vel
,
. Sed in casu priori foret per
,
, contra hyp.; quare erit
, adeoque per
etiam
.
II. Quando iste numerus primus est formae
, demonstratio
praecedenti tam similis est, ut eam apponere superfluum nobis visum sit. In eorum
gratiam qui per se eam evolvere gestiunt (quod maxime commendamus), id tantum
observamus, postquam ad talem aequationem
(designante
illum
numerum primum) perventum fuerit, ad perspicuitatem profuturum, si utrumque
signum seorsim consideretur.
140.
Casus quartus. Quando
est formae
(
),
formae
, atque
, non poterit esse
sive
. (Casus sextus supra).
Etiam huius casus demonstrationem, quum prorsus similis sit demonstrationi
casus tertii, brevitatis gratia omittimus.