Quia
adeoque positivus, si tum
tum
positivus aut uterque
negativus, negativus vero, si alter horum numerorum positivus alter negativus: forma
formam
proprie implicabit, si
ipsam
et
ipsam
eodem modo
implicant, improprie, si diverso.
Hinc sequitur, si quotcunque formae habeantur
,
,
,
etc.,
quarum quaevis sequentem implicet, primam implicaturam esse ultimam, et quidem
proprie, si multitudo formarum, quae sequentem suam improprie implicant, fuerit
par, improprie si multitudo haec impar.
Si forma
formae
est aequivalens, formaque
formae
: forma
formae
aequivalens erit, et quidem proprie, si forma
formae
eodem modo aequivalet ut forma
formae
improprie, si diverso.
Quia enim formae
,
, his
,
, respective sunt aequivalentes, tum
illae has resp. implicabunt, adeoque
ipsam
, tum hae illas. Quare
,
aequivalentes erunt. Ex praec. vero sequitur,
ipsam
proprie vel improprie
implicare, prout
ipsi
et
ipsi
eodem modo vel diverso sint
aequivalentes, ut et
ipsam
: quare in priori casu
,
proprie, in posteriori
improprie aequivalentes erunt.
Formae
,
,
formae
aequivalent, et quidem duae priores improprie, ultima proprie.
Nam
transit in
, ponendo
,
, quae trän sformatio est impropria propter
; in formam
vero per transformationem impropriam
,
; et in formam
per propriam
,
.
Hinc manifestum est, quamvis formam, formae
aequivalentem, vel
ipsi, vel formae
proprie aequivalere; similiterque, si quae forma formam
implicet aut sub ipsa contineatur, eam vel formam
vel formam
proprie implicare, aut sub alterutra proprie contineri. Formas
,
oppositas vocabimus.