Quia
adeoque positivus, si tum tum positivus aut uterque
negativus, negativus vero, si alter horum numerorum positivus alter negativus: forma
formam proprie implicabit, si ipsam et ipsam eodem modo
implicant, improprie, si diverso.
Hinc sequitur, si quotcunque formae habeantur , , , etc.,
quarum quaevis sequentem implicet, primam implicaturam esse ultimam, et quidem
proprie, si multitudo formarum, quae sequentem suam improprie implicant, fuerit
par, improprie si multitudo haec impar.
Si forma formae est aequivalens, formaque formae : forma formae aequivalens erit, et quidem proprie, si forma formae eodem modo aequivalet ut forma formae improprie, si diverso.
Quia enim formae , , his , , respective sunt aequivalentes, tum
illae has resp. implicabunt, adeoque ipsam , tum hae illas. Quare ,
aequivalentes erunt. Ex praec. vero sequitur, ipsam proprie vel improprie
implicare, prout ipsi et ipsi eodem modo vel diverso sint
aequivalentes, ut et ipsam : quare in priori casu , proprie, in posteriori
improprie aequivalentes erunt.
Formae , , formae aequivalent, et quidem duae priores improprie, ultima proprie.
Nam transit in , ponendo
, , quae trän sformatio est impropria propter ; in formam vero per transformationem impropriam
, ; et in formam per propriam
, .
Hinc manifestum est, quamvis formam, formae aequivalentem, vel
ipsi, vel formae proprie aequivalere; similiterque, si quae forma formam
implicet aut sub ipsa contineatur, eam vel formam vel formam
proprie implicare, aut sub alterutra proprie contineri. Formas
, oppositas vocabimus.