Jump to content

Pagina:Gauss, Carl Friedrich - Werke (1870).djvu/42

E Wikisource
Haec pagina emendata est
32
de congruentiis primi gradus.

etc. numeri, omnes ipso non maiores. At

1) omnes hi numeri erunt inaequales. Omnes enim eos, qui ex eodem ipsius divisore sint generati, inaequales fore, per se clarum. Si vero e divisoribus diversis numerisque ad istos respective primis aequales prodiissent, i. e. si esset , sequeretur . Ponatur (id quod licet). Quoniam ad est primus, atque numerum metitur, etiam ipsum metietur, maior minorem. Q. E. A.

2) inter hos numeros, omnes hi invenientur. Sit numerus quicunque ipsum non superans , maxima numerorum communis mensura eritque divisor ipsius , ad quem primus. Manifesto hinc numerus inter eos invenietur, qui ex divisore prodierunt.

3) Hinc colligitur horum numerorum multitudinem esse , quare

Q. E. D.


40.

Si maximus numerorum etc. divisor communis : numeri etc. ita determinari possunt, ut sit

Dem. Consideremus primo duos tantum numeros , sitque horum divisor maximus communis . Tum congruentia erit resolubilis (art. 30). Sit radix , ponaturque . Tum erit , uti desiderabatur.

Accedente numero tertio , sit maximus divisor communis numerorum , determinenturque numeri ita ut sit , unde erit

Manifesto autem est divisor communis numerorum , et quidem maximus, si enim extaret maior , foret Q. E. A. Factum est itaque quod propositum fuerat, dum statuimus , , , .