32
de congruentiis primi gradus.
etc. numeri, omnes ipso
non maiores. At
1) omnes hi numeri erunt inaequales. Omnes enim eos, qui ex eodem ipsius
divisore sint generati, inaequales fore, per se clarum. Si vero e divisoribus diversis
numerisque
ad istos respective primis aequales prodiissent, i. e. si esset
, sequeretur
. Ponatur
(id quod licet). Quoniam
ad
est primus, atque numerum
metitur, etiam ipsum
metietur, maior minorem. Q. E. A.
2) inter hos numeros, omnes hi
invenientur. Sit numerus quicunque ipsum
non superans
, maxima numerorum
communis mensura
eritque
divisor ipsius
, ad quem
primus. Manifesto hinc numerus
inter eos invenietur, qui ex divisore
prodierunt.
3) Hinc colligitur horum numerorum multitudinem esse
, quare
Q. E. D.
40.
Si maximus numerorum
etc. divisor communis
: numeri
etc. ita determinari possunt, ut sit
Dem. Consideremus primo duos tantum numeros
, sitque horum divisor maximus communis
. Tum congruentia
erit resolubilis (art. 30). Sit radix
, ponaturque
. Tum erit
, uti desiderabatur.
Accedente numero tertio
, sit
maximus divisor communis numerorum
, determinenturque numeri
ita ut sit
, unde erit
Manifesto autem
est divisor communis numerorum
, et quidem maximus, si enim extaret maior
, foret
Q. E. A. Factum est itaque quod propositum fuerat, dum statuimus
,
,
,
.