54
de residuis potestatum.
congruentiae satisfaciet, id quod quaerebatur. Totum hoc artificium in eo
versatur, ut numerus eruatur, qui ipsius
, quem ignoramus, vice fungi possit.
Attamen probe meminisse oportet, nos, quando
ad
non est primus,
supposuisse conditionem art. praec. locum habere, quae si deficit omnes conclusiones erroneae
erunt; atque si regulas datas temere sequendo pro
valor invenitur, cuius
potestas
ta ipsi
non sit congrua, indicio hoc est, conditionem deficere
adeoque methodum hanc omnino adhiberi non posse.
68.
Sed in hocce etiam casu saepe prodesse potest, hunc laborem suscepisse;
operaeque pretium est, quomodo hic valor falsus ad veros sese habeat, investigare.
Supponamus itaque, numeros
,
rite esse determinatos sed
non esse
.
Tum si modo valores expressionis
determinari possint,
hos singulos per
multiplicando valores ipsius
obtinebimus. Si enim
est valor aliquis ipsius
: erit
. Sed expressio
eatenus hac
simplicior, quod
ad exponentem minorem plerumque pertinet
quam
. Scilicet si numerorum
,
divisor communis maximus est
,
ad exponentem
pertinebit, id quod ita demonstratur. Substitute pro
valore, fit
. At
per
divisibilis (art. praec),
vero per
(ibid.) sive
per
. Atqui
ad
est primus (hyp.),
quare etiam
per
sive
per
, adeoque etiam
per
et
per
erit divisibilis. Hinc
. Unde facile
deducitur,
ad potestatem
tam evectum unitati congruum fieri. Quod vero
ad exponentem minorem quam
pertinere non possit, facile quidem demonstrari
potest, sed quoniam ad finem nostrum non requiritur, huic rei non immoramur.
Certi igitur esse possumus,
semper ad minorem exponentem
pertinere quam
, unico excepto casu, scilicet quando
ipsum
metitur,
adeoque
.
Sed quid iuvat, quod
ad minorem exponentem pertinet quam
? Plures
numeri dantur, qui possunt esse
, quam qui possunt esse
, et quando
secundum eundem modulum plures huiusmodi expressiones
evolvere occasio
est, id lucramur, ut plures ex eodem fonte haurire possimus. Ita ex. gr. semper
unicum saltem valorem expressionis
determinare in potestate erit,