606
At ille: Quod dixi, dixi et hoc in corde raeo affirmavi. Que ait: Doraine judex, ex quo ita est quod nec prece nec precio iste mer-. cator potest flecti, peto instanter ut legem exerceas tam pro milite quara pro mercatore. Dixit judex: Quidiiuid lex jubet hoc implebo. Ait illa mercatori: Dic raichi in qua parte corporis carnes ejus velis abscidere. Et ille: In pectore, ubi cor jacet. Que dixit judici : Domine mi, coram omnibus dixisti quod justiciam velis tenere pro milite sicut pro mercatore. Ex quo ita est, peto instanter beneficium legis. Rex dicit, quod quicumque sauguinem alicujus eftuderit, sanguis ejus pro eo effundatur. Miles iste tantum convencionem fecerat de carni- bus abscindendis, non de effusione sanguinis. Tu ergo mercator im- pleas convencionem tuara, ubicumque volueris in toto corpore ejus, sed videas, ne sanguinem ejus effundas, quia si hoc feceris beneficium legis recipies. Dicit ei raercator: Ex quo ita est, da michi pecuniara meam et tibi reraitto oranem accionem quara contra te habebo. Que ait: Dico tibi, quia non denariura ab eo optinebis. Coram omnibus tibi optuli et rennuisti. Et conversa ad judicera ait: Karissime, da judicium. Qui ait: Vita est salvata railitis numquara evelli potest sine sanguinis effusione, de quo raentionem fecit in convencione, et quia mercator rennuit quod suura erat, transeat ergo sine solucione. Illa cura hoc audisset, gracias judici reddidit et ait : Doraine, ad doraura te recommendo, exivit et equum ascendit et domum equi- tavit. Omnes autera juxta judicem sedentes dixerunt: Miles iste re- cedeus miro modo et sapienter militem illum salvavit, et oranes credebant eara esse virum. Finito autem judicio oranes recesserunt et raercator ad domura suara confusus abiit. Miles autera ad domura puelle ivit. Illa autera interira ornavit se sicut prius ad raodum mulieris et amplexatus est eura et ait: Karissirae, quoraodo evasisti hodie? Qui ait: Ego eram adjudicatus raorti et subito intravit qui- dam miles juvenis valde et sapiens et generosus et eloquens, qui per sapienciara suam me liberavit et hoc non obstante ita sapienter loquebatur, quod eciam nichil mercatori tenero solvere quia judex pro rae sentenciam dedit et mercator sine solucione abiit. Dixit puella: Ex quo te deus per sapienciam hujus militis salvavit, quare ipsum ad prandium non vocasti? Respondit miles: Subito intravit et finito judicio exivit nec postea potui ipsum videre. Respondit juven- cula : Si eum videres, numquid noticiam ejus haberes? Qui dixit: Optime. Illa caraerara intravit et sicut prius se ornavit; quo facto exivit. Miles cum eara vidisset ultra quara credi potest gaudebat et osculatus est eara et ait: Benedicatur hora in qua fuisti nata. Post
