– 16 –
abundantissime roborati, et sapientiae studiis plenissime
adornati, qui et commissam plebem una vobiscum
competenter erudiant, et divinae contemplationi
assidue et ferventer inhaereant: sed ut meae
parvitatis et mentis et corporis imbecillitas miserata
vestrae pietatis et paternitatis fulciatur munita praesidio:
ut si quid mihi divinitus utilitatis accesserit,
vestro Deus imputet merito. Qua de re cum de
ecclesiasticis utilitatibus ageretur, exercitium musicae
artis (pro quo, favente Deo, non incassum desudasse
me memini) vestra iussit auctoritas proferri in
publicum: ut sicut ecclesiam beatissimi Donati episcopi
et martyris, cui, Deo auctore, iure vicario
praesidetis, mirabili nimium scemate peregistis, ita
eiusdem ministros ecclesiae honestissimo decentissimoque
quodam privilegio cunctis pene per orbem
clericis spectabiles redderetis. Et revera satis habet
miraculi et optionis, cum vestrae ecclesiae etiam
pueri in modulandi studio perfectos aliorum
usquequaque locorum superent senes, vestrique honoris
ac meriti perplurimum cumulabitur celsitudo, cum
post priores patres tanta ac talis ecclesiae per vos
studiorum provenerit claritudo. Itaque quia vestro
tam commodo praecepto nec volui contraire, nec
valui, offero solertissimae paternitati vestrae Musicae
artis regulas, quanto lucidius et brevius potui, explicatas
philosophorum; neque eadem via ad plenum,
neque eisdem insistendo vestigiis: id solum procurans,
quod ecclesiasticae opportunitati nostrisque
subveniat parvulis. Ideo enim hoc studium hactenus
latuit occultatum, quia cum revera esset arduum,
non est a quolibet humiliter explanatum. Quod qua
occasione olim aggressus sim, quave utilitate et intentione,
perpaucis absolvam.
Explicit epistola.
