— 18 —
florebat, quo doctorum hominum magna copia erat,
quo omnes non minus graecas litteras quam latinas
docti, eum[c 1] in sua sede atque in suo sapore[c 2]
legebant; quem, inquam,[c 3] tunc, cum ista omnia[c 4]
erant, ipsi philosophi praeter admodum paucos
ignorabant,[c 5] eum in hoc[c 6] tanto doctrinarum
omnium naufragio, in hac tanta doctorum hominum
penuria isti nihil[c 7] sapientes homines, quibus
nedum graecae, sed ne latinae quidem litterae satis
cognitae sunt, non ignorabunt?[c 8] Fieri non potest,
mihi crede, Coluci, ut illi quicquam recte teneant,
praesertim cum hi libri, quos Aristotelis esse
dicunt, tam magnam transformationem passi sunt,[c 9]
ut si quis eos ad Aristotelem ipsum deferat,[c 10] non
magis ille suos esse cognoscat, quam Actaeonem[c 11]
illum, qui ex homine in cervum conversus est, canes
suae cognoverint.[c 12] Nam studiosum eloquentiae
fuisse Aristotelem atque incredibili quadam cum
suavitate scripsisse, Ciceronis sententia est;[1] nunc
vero hos Aristotelis libros, si tamen eos Aristote-
- ↑ Manca in B.
- ↑ Manca in C., ma è lasciato vuoto lo spazio.
- ↑ ego inquam D.
- ↑ omnia ista B.
- ↑ Da quem inquam, manca in C.
- ↑ Manca in E.
- ↑ Manca in C., ma è lasciato vuoto lo spazio.
- ↑ ignorabant non bene B.
- ↑ sint CE.
- ↑ diferat A.
- ↑ Atheonem BC.
- ↑ cognoverunt C.
- ↑ Cic. de orat I. 11. 49.
