— 50 —
fuerunt, infantes ostenderit? nulli sunt dicendi tropi,
nulla rhetoricae artis insignia, quae per illius viri
opera non mirifice sint diffusa, nec minus ornatus
habent quam copiae: melliflua enim verborum
flumina illaborate fluunt omniaque sensa sic
exprimuntur,[c 1] quasi oculis audientium aut legentium
subiiciantur; nec ulla est tanta obscuritas, quam
eius non illuminet aperiatque oratio. Nam, quod
omnium difficillimum est, acutissimas theologiae
philosophiaeque[c 2] sententias limatissimis illis
ternariis ita commode pronuntiat atque disceptat, ut
ab ipsis theologis vel philosophis in scholis atque
in otio vix queant pronuntiari. Ad haec[c 3]
historiarum incredibilem scientiam: non enim vetera
dumtaxat, sed etiam nova; nec domestica solum,
sed etiam externa in hoc praeclaro opere vel
exornandi causa vel doctrinae gratia conglutinata sunt.
Nullus est in Italia ritus,[c 4] nullus mons, nullus
fluvius, nulla paulo nobilior familia, nullus vir qui
aliquid memoria dignum[c 5] gesserit, quin ab illo
teneatur et in poemate suo percommode sit
distributus. Itaque quod heri Colucius faciebat, ut
Vergilio et Homero Dantem adaequaret, nullo modo
mihi displicet: nescio enim quid in illorum
poematibus sit, cui hoc nostrum non uberrime
respondeat. Legite, quaeso, ea carmina, in quibus amorem,
- ↑ Così leggo con B, piuttosto che exprimunt.
- ↑ philos. theologiaeque A.
- ↑ hoc B.
- ↑ Così i mss.: forse si deve leggere litus.
- ↑ qui dignum aliq. mem. D, dignum memoria BE.
