Socrates pugnavit instructus solius naturae armis. Sic Cato, de quo Sallustius scribit:
Catoni, studium modestiae decoris, sed maxime severitatis, erat; non divitiis cum divite, neque factione cum factioso, sed cum strenuo virtute, cum modesto pudore, cum innocente abstinentia certabat.
Haec demum est vera victoria vincentis, nam in aliis contentionibus necesse est prius vincare ab ira, ab immanitate, antequam inimicum vincas. Prius te fatearis inferiorem et fuisse sub inimico cum te laederet, nam qui superior est numquam attingitur damno, velut numen quoddam extra humanas iniurias et damna positum. Sed quid nobis alienis exemplis est opus, qui tot domesticis abundemus, Christi in primis, et martyrum illius? Quorum si gloriosissimas et fructuosissimas victorias admiramur ac celebramus, illorum nos pugnas imitari fas iusque est ut ad decoris quoque et gloria participatum admittatamur. Cedo, ecquid se Dei Filius atque ipsa eadem veritas vicisse profitetur? Non castellum aliquod aut frigidum ac inane oppidum, non infirmos et brevi perituros mortales. Ego, inquit, vici mundum, confidite.Quanta ostenditur fiduciae
