Pagina:Ioannis Ludovici Vivis De concordia 1529.djvu/234

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

generat, et saepissime praesentaneam perniciem ac interitum adfert, ut Perpiniaci soluta obsidione, cum liberi iam et in campos egressi, cibum ac potum largius sumerent, plurimi subito vitalium compressu expirabant. Et processisset longius ea pestis ni diaeta occursum fuisset a medicis. Sed recedamus paulisper a bello et castris.

In ipsis urbis tectis et sub toga, fervor ille irae et aestus cordis ultionem expetentis concutit velut tormento quodam animos et corpora. Nam dum in hoc tamquam corporis carcere animae nostrae inclusae detinentur, permagna est illis cum corporibus connexio ac colligatio, ut impetus et commotiones vehementes non illum solum in quo fiunt afflictent sed etiam utrumque. Hinc et affectus alii atque alii in animum ex corporis habitu dimanant, ut ex animi affectionibus morbi in corpus, atque etiam hominis interitus consequatur. Sic obiit L. Sylla Puteolis, dum in Granium quendam Puteolanum ardentius excandescit. De laetitia, de maerore, de metu infinita sunt exempla, nec de ira pauciora. Nec corpus curamus, dum in aestu