Jump to content

Pagina:Le opere di Galileo Galilei II.djvu/283

E Wikisource
Haec pagina emendata est
280
frammenti di lezioni e di studi

🞻 e lasciano {{larger|♀} boreale di 15' in circa, e ħ australe di minuti 3 in circa[§ 1].

La 🞻 nuova è in retta con Arturo e con la stella della gamba sinistra del Serpentario: la retta per la Spiga e per la nuova Stella lascia verso borea per 10 minuti in circa la più boreale delle 3 del corpo di ♏︎[§ 2],

Sit vere situs 🞻 in 18 : ergo, ratione commutationis, cum esset occidentalis, apparuit in g. 17; at cum fuit orientalis, apparuit in g. 19, cum tamen vere esset in 18[§ 3].



Kepplerus, De stella nova, car. 95, de scintillatione[1] ait, fieri posse ex rotatione fixarum; et licet ad ipsas ☉︎ insensibilis omnino sit, ita ut a nobis, eo constitutis, nulla ratione videri possit, tamen non evanescit ipsi naturae, etc. Consideretur, quod multo citius evanescit illuminatio corporis lucidi, quam conspectus eiusdem : et die a longissima distantia videmus facem ardentem, quae[2] tamen corpora nobis adiacentia non illustrat[§ 4].

Stellam novam non fuisse incendium, patet ex eo quod quae citissime incenduntur, brevi quoque extinguntur : materia, enim, quae statim incenditur, est admodum combustibilis ; quod vero maxime est combustibile, statim comburitur. Exempla de hac re babentur innumera[§ 5].

Quod non recta elongetur Stella, vide Tychonem[3], pagina 691[§ 6].

Quod Stella nova non sit pars lactei circuii, patet : quia non dissolveretur, sicut ipse circulus non dissolvitur. Adversus Tychonem[3][§ 7].

  1. scintillazione
  2. que
  3. 3.0 3.1 Ticonem
  1. Mss. Galil, Par. I, T. VI, car. 143 v.
  2. Ibidem.
  3. Mss. Galil, Par. III, T. II, car. 10 av.
  4. Mss. Galil, Par. III, T. II, car. 11 r.
  5. Mss. Galil, Par. III, T. II, car. 11 r.
  6. Mss. Galil, Par. III, T. Il, car. 13 r,
  7. Ibidem.