tudo sine longitudine cõfideratur,quæ tum una eademq reuolutio comprehendat pariterq reducat,satis apparet unum esse motum,eandemq librationem,quæ potuit utramq uarietatẽ essicere, eccentra & obliqua simul existens.Nec aliã pręter hanc quam modo diximus hypothesim, de qua plura infra.
Quanta sit inclinatio orbiũ Saturni,Iouis & Martis, Cap. III.
POst hypotheses digressionum quinq planetarū ex positas,ad res ipsas descendendū nobis est,discernē daq singula,atq in primis, quantæ sint singulorũ circulorũ indinationes,quas p eum qui p polos est circuli inclinati,& ad·rectos angulos ei qui per mediũ signorũ est descriptus,maximũ circulũ ratiocinamur,ad quẽ secundũ latitudinem transitus cõsiderantur.His enim perceptis uia cognoscendarū cuiusq latitudinũ,aperiet̃,incipientibus iterū à tribus supioribus,q̇ in extremis limitibus latitudinū Austrinis, expositiõe Ptolemaica,patent abscessus Saturni acronydi grad.III. scru.v.louis grad.II.scru.vII. Martis grad.VII.In locis aũt oppositis,dũ uidelicet SoIi cõmeãt, Saturni grad.II.serup.II. Iouis grad.I.seru. v.Martis scrup.dũtaxt v.adeo ut penè cõtingat signorũ circulũ,pro ut ex eis,quæ circa occultationes illorũ & emersus obseruauit,latitudinibus licebat animaduertere.Quib9 ita,ppofitis,esto in plano q̇d fuerit ad rectos augulos signorũ circulo,& p cẽtrũ sectio cõmunis zodiaci A B,eccẽtri uero cuius libet triũ supiorũ C D,p maximos Austrinos & Boreos limites, cẽtrũ q̇q zodiaci E,& magni orbis terræ dimetiẽs F E G. Sit aũt D Austrina latitudo,C Borea,qbus cõiũgãtur C F,C G, D F,D G. Iã uero supra circa singulos demostratæ sunt ratiões E G,orbis magni terræ,ad E D eccētri planetæ ad qlibet loca eoR pposita.Sed & maximarũ latitudinũ loca data suut ex obseruatiõibus.Cũ ergo B G D angulus maximæ latitudinis Aufstrinæ datus fuerit,exterior trianguli E G D,dabit̃ etiã p demõstrata triangulorũ planorũ interior Si oppositus angulus G E D,Inclinatiõis eccētri maximæ Austrinæ ad zodiaci planũ.Similit̕ p minimã latitudinẽ Austrinã demõstrabim9 minimã inclinationẽ,utpote p angulū
