Pagina:Nicolai Copernici torinensis De revolutionibus orbium coelestium.djvu/387

E Wikisource
Fuit in emendando quaedam difficultas

datis,dabitur angulus A F C,& ipſe eſt latitudinis apparentis, q qucrebatur.Exemplificabimus hoc rurſum de Marte,cuius maximus limes Auſtrinæ latitudinis ſit circa A ,quæ ferè in infima eius abſide contingitSit autem locus planetæ in C ,ubi dum eſſet [img] terra in E ſigno,demonſtratum eſt A D C angulum inclinationis maximum fuiſſe, nempe partis unius,ſcrupL Ponamus iam terram in F ſigno,& motum commutationis ſecundum E F circumferentiam,part xLv Datur ergo F G rectla 7071,quarum eſt E D,1oooo& G E, reliqua eius quæ ex centro part. 2929 Oſtenſum eſt autem dimidium librationis A D C anguli eſſe ſcrupulL s. rationem habens augmenti & diminutionis hoc loco , ut D E ad G E, ita L.S,ad xvproxime,quę cum reiecerimus à parte una,ſcruLremanebit ps una, ſeru. xxxv. angulus inclinationis A D C , in præfenti Erit propterea triangulum A D C datorum angulorum atq laterum,& quoniam ſupra oſtenſum eſt,C D partium eſſe 9040, quarũ eſt E D,658o, erit earundem F G , 4683, A D part 9036 & reliqua A E G ,part 4383 & A C part 249½ Trianguli igitur A F G rectlanguli perpendicularem A E partium 4383, & bafim F G part 4653 ſequitur ſubtenſa A F partium 6392 Sic demum trianguli A C F habentis C A F angulum rectum cum lateribus A C, A F datis, datur angulus A F C part. II. ſcrup xv latitudinis apparentis ad terram in F conſtitutam. Eodem modo in alἤs duobus Saturno & Ioue exercebimus ratiocinationem

De Veneris & Mercurἤ Iatitudinibus
Caput v

SVperſunt Venus & Mercurius, quorum in latitudinem tranſitus,latitudinum ſimul demonſtrabuntur tribus,ut diximus, euagatiõibus inuolutorum.