Pagina:P. Terenti Afri Comoediae (Kauer-Lindsay 1926).djvu/136

I. ii

P. TERENTI AFRI

 175PH. utinam istuc verbum ex animo ac vere diceres
“potius quam te inimicum habeam”! si istuc crederem
sincere dici, quidvis possem perpeti.
PA. labascit victus uno verbo quam cito!
TH. ego non ex animo misera dico? quam ioco
 180rem voluisti a me tandem, quin perfeceris?
ego impetrare nequeo hoc abs te, biduom
saltem ut concedas solum. PH. siquidem biduom:
verum ne fiant isti viginti dies.
TH. profecto non plus biduom aut . . PH.“aut” nil moror.
 185TH. non fiet: hoc modo sine te exorem. PH. scilicet
faciundumst quod vis. TH. merito tĕ amo, bene facis.
PH. rus ibo: ibi hoc me macerabo biduom.
ita facere certumst: mos gerundust Thaidi.
tu, Parmeno, huc fac ĭlli adducantur. PA. maxume.
 190PH. in hŏc biduom, Thais, vale. TH. mi Phaedria,
et tu. numquid vis aliud? PH. egone quid velim?
cum milite istoc praesens absens ut sies;
dies noctesque mĕ ames, me desideres,
me somnies, mĕ ĕxspectes, de me cogites,
 195me speres, me te oblectes, mecum tota sis:
meu’ fac sis postremo animu’ quando ego sum tuos.—
TH. me miseram, fors[it]an hic mihi parvam habeat fidem
atque ex aliarum ingeniis nunc me iudicet.
ego pol, quae mihi sum conscia, hoc certo scio
 200neque me finxisse falsi quicquam neque meo
cordi esse quemquam cariorem hoc Phaedria.