C Ο Μ Μ ΕΝΤ ARII
f aridis,quo Venus in pulchritudine Iunoni & Palla-’ A di pradata eft (fabulam pomi aurei fciunt omnesVin- de feges irarum in vtraque Dea, quas tamen efficacius retinuit Iuno.Dcinde iniuria fireta forma,eft haec fecunda dolorum caufa. Adiicit quippe Poeta ani- _ mum ad res Antigona ;. Fuit haec filia Laomedontis , & eximia forma, qui freta,aula eft contendere cum Junone de pulchritudine, quam ideo luno vertit in ciconiam. De qua re in promptu funt verfus Ouidij.6. Metam. Sed quae tertia caufa. !Et genus inui-Ja »z. Didium hoc propter Dardanum,i quo Troiani, filium Iouis ex Eledlra pellice , vnde confequens Troianos omnes inuifos efte Iunoni. Habent enim nouercae in fummo odio filios natos ex pellice. Extrema caula, & rapti Ganymedis honores. Trita eft fabula. Sed cur luno pungebatur ? quia in honore mi- B niftrandi Ioui praelatus eft Ganymedes Hebae, quae erat Iunonis filia. Neque vtcunque praelatus, imb amota illa,ille fiibftitutus. Γ
Ex procedentibus argumentis concludit quo odio aduerfum Trojanos luno flagraret. Conftituit etiam notas huius odij pares tanto indignationi, videlicet a fortuna,quam paffi,nam iadtapancur, arcebantur , errabant : a loco vbi paffi,nam iadlabantur toto aequore,arcebantur a Latio, errabant circum omnia mariaidemum a tempore quo pafli ; nam calamitates iftae durauerunt per annos multos. Maluit ita dicere,quam lignare annorum numerum, ad incrementum orationis. Notet adolefccns fuperiorem orationem pendere vfque ad verbum arcebat, & fic coniungat :Iuno id metuens,& accenla acceptam C iniuriarum dolore, arcebat Troianos longe a Latio. B Poft tot odia Iunonis, poft tot errores Troianorum , lequitur aureum epiphonema ad Romana ; gentis gloriam. Quce futura funt magna,necefle eft vtper magnas difficultates ad incrementum perueniant. Quantam putas Romam fore,ante cuius ortum fubeunda fuit irarum machina,toleranda laborum lerics , caedium tragoedia quaedam peragenda ? Armatur quippe luno, ne nafcarur , & tamen nafeitur inuita Dea .· quanta ergo illa futura eft,ergo tanta erat molis condere Romanam gentem, quia illa futura erat magna.
Notae.
D
Inuoeatio
Poetar.
Propofirio
Poetar.
? Calliope
prxefl He¬
roicis vatib.
Eft Regina
Malarum.
i. M v $ A Ί Separat inuocationem a Propofitione, nihil curans Homerum qui confundit , vt fere alij Graeci. Diiputant multi , an feparandae fint iit® duae partes ex prsfcripto Virgilij, an confundendae, ex Homeri.atquc in id abeunt, vt primum illud leruenr Latini, alterum Graeci. Mihi videntur Poetae non multum id curafle, cum videam & Graecos interdum ieparauifle, & Latinos coniunxifle. Itaque neque illi Homero, neque hi Virgilio femper inftiterunt. Saepe enim Pindarus proponit nulla fadta invocatione. Oppianus, de Venatione, poft longam propoiitionem, fubdit, ϊ’λαθι πίπ vt*. Si^faue veneranda Diua.Audkor etiam hymnorum faepe leparat has partes. Contra Latini interdum confundunt. Nam Sta- E tiusin Achilleide,
Magnanimum Aeaciden,formidatamqtie Tonanti Trogeniem,&patrio vetitam fuccedere calo Diua refer.
Tranleo ad aliud.Roges,Mulam cuminuocat,quam intelligat ; Calliopem, Ledtor. Nam haec Mularum Regina, dux & princeps heroici carminis. Aufonius : (huius eft enim,fi Scaligero,& dodris aliis credimus) Carmina Calliope libris heroica mandat. Cadius Baffiis’ fibii.Lyricorum : Calliope princeps fapienti pfallerat ore. Horatius quoque Od. 4.1ih. 3. Regina Calliope dixit. Praeterea alij aperte nominant. Stelichorus, isSpd- e KsM/OTf/a. Oppian.I.Vcnat. Τϋτόμι Καλλιόπν nixCluj. Homeri enarrator.^· ll.« ηφοί^ηκ.ί ii bit όνομα. Mvam, otaGa Sfg. τ ?ί μιαςyaAav’ ^e>« cTέ r»v Καίλιότηη : Nullius mu fu nomen confi/tuft ·, fed omnes in vna inuocat-.Calliopem autem intelhgit. Philollratus in Heroicis loquens de poetis,ait,t«i- Καίλιόπην α^ζμΐυχείν αιτάμαοπώ λόγω : Calliopem , vt orationi adfit, inuocant. Placuit autem Poetae in nominanda Calliope , Odylleam potius imitari,quam Iliada. Na ibi, Xvvim M«i*. in Iliade generalius, bid.&c Pindarum, qui Mulam inuocat, non Deam.Sratius Honiero haefit in Achilleide,ait enim, Diua refer,&c m Theb.r ,
— Vnde iubetis
Ire Dea.
Silius Virgilio,
—da mufa decus memorarf laborum
Antiqua Dejperia.
1. Mihi jHomericumeft,
Avi f a μοι ernws M iQ.
3. Memora J Praeclare Homprus II, a ait. In O, dyif 6VP6776.Stelichorus, i^t.PindaruSjAiad/io. Oppia, nus,iXa9/. Audior hymni in Mercurium υμια : cane dic,age, vaticinare, faue, lauda. Superat Graecos Virgiliusjnam aptius memora, funt enim Mulae filiae Me, moriae,Mr«f/.5(ri ;t>ii.Ex eadem obleruationein 9. Et meminifiis enim Diua, & memorare pote fis. Poeta ; animum Silius aduertit,dixit enim l
—da Mufa decus memorare,
In Graecis etiam reperi. Nam audior hymni in Bacchum μν^μομ^ηο etiam verbo vfus Apollonius, & Pindarus Od.i.Nem. Vult Mufamemimffe ru$lG μι- μνα&μ φίλα :
4· Οχο nvmine laeso] Animaduerte hoc Laedo,de ofverbum vfurpari , cum fermo eft de offenfa Deopum. Tibulluslib 3.elcg.4· rum’
Nec Ufit magnos impia lingua Deos, Ouidius :
Si de tot Ufis fua numina quifque Deorum Vindicet.
& in TriftibuSjCum Diis loquens :^#w Certe nullo puto criminelafi. Non abludit Homerum dtxille 4.H. ίρκια «Γ«λιί(2ίθα/. nam iuramenta ad facra pertinent.Liuius lib. 4$,fides ladatur. In voce numine refer Poetam tan- Nuraea tum ad Iunonem. Eft enim numen Deorum pote- ficftas. Itaque vnus Deus plura habet numina , id eft, plures poteftates.Iuno certe odio,vt minimum, quae Lilius commemorat. Id etiam latis indicat verficulus Ouidij in Ibim in hac nota iam addudlus,’ & verba Arnobij lib. 1. Vt enim Dij certi certas apud vos habent tutelas,licentias,poteslatesmeque eorum ab aliquo id quod eius non fit potestatis ac licentia , poilulatis. Ergo quod numen Ufit. ?enr,quam Iunonis poteftatem laelic. De opinione porro veterum,qui fuis Diis mala accepta attribuebant, lege notam Turnebi lib.18. cap.32. Dionyfius. 1. Antiq. locutus eft pene vt nofter,fic Icribens riva 6ιων,i ? <Tcuμόνων ανϋξμζάνΊίζ. Qua ; proculdubio ab Herodoto accepit,, qni lib.<J. riva ΤΰμΙνων <u ?pcf.Qav]io,’G0 St αναη’ιμ’τλαμιν’ΡΟιιο Deorum ofienfo ifla patimur ?
5. Volve recasvs.] Veluti molem quandam ait y0ju0. H.Steph. Neque vero eft ra0looyia. nullam enim in Virgilio agnolco. nam voluere cafus ad corpus pertinet, vel aprouerbio, ad quoti allulmvllirpauit enim Terentius hoc faxum volito cumrelpedlu ad Sifyphfi : adire autem labores ad animum lpedlat. 6 Tan
