Praestátur laus uirtúti, sed multo ócius
Vernó gelu tabéscit.[1]
Non. 207, 23 ‘gelu neutri generis [Titus] Liuius in aiace mastigho foro’ (sic Vrbinas 308. pisi — corr. ex ipsi W — adtacematico foro φ) ‘praestatur’ e. q. s. Cf. Sophoclis Ai. 1266 D.
Schol. ad Plauti Capt. 615 ‘hortamenta, flagella quibus aurigae utuntur cum equos hortantur. Aiax mastigophorus.’ Cf Bentl. ad Ter. hautont. IV 7, 8.
Cónfluges ubí conuentu cámpum totum inúmigant[2]
Non. 62, 20 ‘confluges’ (confluge vel conflugae partim e corr. ψ) ‘loca, in quae riui diuersi confluant.’
.. etiam mínitas? mitte ea quaé tua sunt magis quám mea.
Non. 473, 31 ‘minitas pro minaris. L. Danae...’ (sic Leid. danea ψ dariae Bamb. Naeuius Danae Aldina).
Mutua opprohria iacta esse apertum: latere in ea vocabulum quo septenarii ante diaeresin lacuna explicetur, velut uitia, Bue arbitratur
Non. 475, 10 ‘opitula.’
- ↑ p. uirtuti laus gelu set m. o. uenio tabescit ω, nisi quod genu W : uemo debetθr Buechelero.
- ↑ confluges F H (cf. Solmsen Stud. z. lat. Lautgesch. 129) confluge vel conflugae φ, def. Bue ind. lectt. Gryph. 1868/9 p. 11 sq.: hiatum cubi tollat. conflugae subito Havet confluges riui olim ci. conuentu Junius conuentum ω
- ↑ porrige ms. Fabri, Vatic. corrige φ
